καταφαίνω: Difference between revisions

|lstext='''καταφαίνω''': μέλλ. -φᾰνῶ, [[φαίνω]] [[καλῶς]], φανερώνω [[κάμνω]] γνωστόν, τοῦτον λόγον Πινδ. Ν. 10. 20. ΙΙ. ὁ Παθ., μέλλ. φᾰνήσομαι, [[γίνομαι]] [[ὁρατός]], ἐμφανίζομαι, Ὁμ. Ὕμ. εἰς Ἀπόλλ. 431, Ἡρόδ. 7. 51, Εὐρ. Ἀποσπ. 781. 61·― [[οὕτως]], ἀμεταβ. καὶ ἐν τῷ ἐνεργ., Ὀρφ. Ἀργ. 372. 765. 2) εἶμαι ἐντελῶς σαφὴς ἢ [[φανερός]], τῷ Ὀτάνῃ… κατεφαίνετο τὸ [[πρῆγμα]] Ἡρόδ. 3. 69, ὥς γε κατ. ἐμοὶ Πλάτ. Φίληβ. 16C· ὅτι μοι ἄτοπ᾿ ἄττα κ. περὶ σωφροσύνης ὁ αὐτ. ἐν Χαρμ. 172C, κτλ.·― [[ὡσαύτως]] μετ᾿ ἀπαρ., ὡς καταφαίνεταί μοι [[εἶναι]] Ἡρόδ. 1. 58, πρβλ. 6. 13· κατεφάνῃ τῷ Δαρείῳ τεχνάζειν, ὃ ἐ. ὁ [[Δαρεῖος]] ἐγίνωσκε [[καλῶς]] ὅτι αὐτὸς παρεσκεύαζε τεχνάσματα, ὁ αὐτ. 3. 130· ταὐτόν σοι [[πάθος]]… κ. πεπονθέναι, φαίνεται καθαρῶς ὅτι ἔχει πάθει…, Πλατ, Νόμ. 712Ε· μετριώτατοι [[εἶναι]] κ. ὁ αὐτ. 811D· δαιμόνια… τις ἔμοιγε κ. (δηλ. [[εἶναι]]) ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 456Α, πρβλ. Σοφ. 217Ε· τοιαύτη ἡ [[ἕξις]] τοῦ σώματος κ. (δηλ. [[εἶναι]]) Ξεν. Οἰκ. 7. 2, πρβλ. Δημ. 348. 23·― μετὰ μετοχ., ὀρθῶς κατεφάνης λέγων Πλάτ. Νόμ. 631Α, πρβλ. Σοφ. 232Β.