ἀκρατής: Difference between revisions

|lstext='''ἀκρᾰτής''': -ές, ([[κράτος]]) = [[ἀνίσχυρος]], [[ἀδύνατος]], [[γῆρας]], Σοφ. Ο. Κ. 1236· [[παιδία]], Ἱππ. Ἀφ. 1217· ἐπὶ παραλελυμένων μελῶν, Ἀρεταῖος Αἴτ. Χρον. Παθ. 1. 7. ΙΙ. μ. γεν. πράγματος, ὁ μὴ ἔχων δύναμιν ἢ ἐξουσίαν ἐπί τινος πράγματος, Λατ. impotens, γλώσσης, Αἰσχύλ. Πρ. 884· φωνῆς, Ἱππ. 447. 24· ὀργῆς, Θουκ. 3. 84· θυμοῦ, Πλάτ. Νόμ. 869Α· ἀκρ. τῶν χειρῶν, ἐπὶ ἀνθρώπων ὧν αἱ χεῖρές εἰσι δεδεμέναι, Διον, Ἁλ. 1. 38· [[ὡσαύτως]], ἀκρατὴς ἐν τῇ χρήσει πράγματός τινος, ἀφροδισίων, οἴνου, Ξεν. Ἀπομ. 1. 2, 2, Οἰκ. 12. 11· [[οὕτως]], ἀκρ. κέρδους, [[τιμῆς]], ἀκρατὴς ἐν τῇ ἐπιδιώξει αὐτῶν, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 1, 7· [[ὡσαύτως]] μετὰ προθ. ἀκρ. πρὸς τὸν [[οἶνον]], Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 8. 4, 2· περὶ τὰ πόματα ἀκ., Περὶ Μορ. Ζ. 4. 11. 5· καὶ μετ’ ἀπαρεμφ. ἀκρ. εἴργεσθαί τινος, [[ἀνίκανος]] νὰ ἀπέχηται ἀπό τινος, Πλάτ. Σοφ. 252C. 2) ἀπολ. ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας, ὁ μὴ ὢν [[κύριος]] [[ἑαυτοῦ]], ὁ μὴ δυνάμενος νὰ κρατήσῃ τὰ [[ἑαυτοῦ]] [[πάθη]], [[ἀχαλίνωτος]], [[ἀκράτητος]], [[ἀσελγής]], Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 1 κἑξ., ἀκρ. [[στόμα]], Ἀριστοφ. Βάτρ. 838· [[νηδύς]], Ἀριστίας παρ’ Ἀθην. 686Α: - Ἐπίρρ., ἀκρατῶς ἔχειν προς τι, Πλάτ. Νόμ. 710Α. 3) [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πραγμάτων, [[ἀκυβέρνητος]], [[ἄμετρος]], [[δαπάνη]], Ἀνθ. Π. 9. 367· [[οὖρον]]... ἀκρατές, [[ἀκράτεια]] οὔρων, Ἀρεταῖος, Αἴτ. Ὀξ. Παθ. 1. 6· οὕτω κατ’ ἐπίρρ. ἀκρατὶ τὰ οὖρα ἐκχέειν, Αἴτ. Χρον. Παθ. 1. 7.