στάσιμος: Difference between revisions

|elnltext=στάσιμος -ον [στάσις] van zaken (stil)staand, stabiel. van geld uitstaand (tegen rente). Lys. 10.18. ret. en muz. statig:; λέξις σ. statige stijl (van spreken) Aristot. EN 1125a14; τὸ ἡρωϊκὸν στασιμώτατον καὶ ὀγκωδέστατον τῶν μέτρων het heroïsche metrum is het statigst en meest gewichtig van alle metra Aristot. Poët. 1459b34; subst. τὸ στάσιμον (μέλος) koorlied gezongen door het koor wanneer het in de orchestra staat, in tegenstelling tot het lied dat het zingt wanneer het binnenkomt: stasimon. Aristot. Poët. 1452b17. geneesk., van voedsel constiperend. van personen standvastig.