βάσκανος: Difference between revisions

m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0438.png Seite 438]] ον ([[βασκαίνω]]), Böses nachredend, verläumderisch, neidisch, Ar. Equ. 103 Plut. 571; Plat. Ax. 369 a; öfter bei Dem., βάσκ. δὲ καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες [[οὐδέν]] ἐστι [[πολίτευμα]] ἐμόν 18, 108; vgl. πονηρὸν ὁ [[συκοφάντης]] καὶ βάσκανον καὶ φιλαίτιον 18, 242; oft Anth., Ἅιδης Erinn. 3 (VII, 712); [[μίτος]] Μοιρῶν Ep. ad. 582 (App. 271); [[δαίμων]] ad. 656 (VII, 328). Der superl. in einer Dichterstelle bei Plut. de Tranquillit. 8. Als subst., Verläumder, Klätscher, Dem. 18, 132; καὶ [[συκοφάντης]] Strab. XIV p. 640. Bes. der behert, beschreit, Plut. Sympos. 5, 7; die Hexe, Rufin. 38 (V, 28).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0438.png Seite 438]] ον ([[βασκαίνω]]), Böses nachredend, verläumderisch, neidisch, Ar. Equ. 103 Plut. 571; Plat. Ax. 369 a; öfter bei Dem., βάσκ. δὲ καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες [[οὐδέν]] ἐστι [[πολίτευμα]] ἐμόν 18, 108; vgl. πονηρὸν ὁ [[συκοφάντης]] καὶ βάσκανον καὶ φιλαίτιον 18, 242; oft Anth., Ἅιδης Erinn. 3 (VII, 712); [[μίτος]] Μοιρῶν Ep. ad. 582 (App. 271); [[δαίμων]] ad. 656 (VII, 328). Der superl. in einer Dichterstelle bei Plut. de Tranquillit. 8. Als subst., Verläumder, Klätscher, Dem. 18, 132; καὶ [[συκοφάντης]] Strab. XIV p. 640. Bes. der behert, beschreit, Plut. Sympos. 5, 7; die Hexe, Rufin. 38 (V, 28).
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui regarde d'un mauvais œil, qui jette un sort;<br /><b>2</b> curieux, jaloux;<br /><b>3</b> dénigrant, médisant, calomniateur, méchant;<br /><i>Sp.</i> βασκανώτατος.<br />'''Étymologie:''' DELG plus. étym. hypoth. ; pê apparenté à [[βάζω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''βάσκᾰνος''': -ον, [[κακολόγος]], [[ὑβριστικός]], [[φθονερός]], Ἀριστοφ. Ἱππ. 103, Πλ. 571· ὁ [[συκοφάντης]] [[πανταχόθεν]] βάσκανον Δημ. 307.20· βάσκανον…[[πρᾶγμα]] ποιοῦντες ὁ αὐτ. 330.24· [[βάσκανος]] ἔσσ’, Ἀΐδα Ἤριννα 6· με β. ἥρπασε [[δαίμων]] Συλλ. Ἐπιγρ. 3715, καὶ συχν. ἐν ἐπιτυμβ. ἐπιγραφαῖς ὡς ἐν 6200, 6315, γραφόμενον βάσκαινος ἐν 2059.31· - ὑπερθ. –ώτατος, Κωμ. ἐν Mein. Ἀποσπ. 4.671. - Ἐπίρρ. –νως Ἰωσήπ. Α.Ι.11.4,9. <br />ΙΙ). ὡς οὐσιαστ., [[κακολόγος]], ὑβριστἠς, διαβολεύς, ὡς τὸ [[συκοφάντης]], Δημ. 271.10. 2) μάγος, [[γόης]], ὁ αὐτ. 582.1 (ἴδε ἐν λ. [[ὄλεθρος]]), Στράβ. 654.
|lstext='''βάσκᾰνος''': -ον, [[κακολόγος]], [[ὑβριστικός]], [[φθονερός]], Ἀριστοφ. Ἱππ. 103, Πλ. 571· ὁ [[συκοφάντης]] [[πανταχόθεν]] βάσκανον Δημ. 307.20· βάσκανον…[[πρᾶγμα]] ποιοῦντες ὁ αὐτ. 330.24· [[βάσκανος]] ἔσσ’, Ἀΐδα Ἤριννα 6· με β. ἥρπασε [[δαίμων]] Συλλ. Ἐπιγρ. 3715, καὶ συχν. ἐν ἐπιτυμβ. ἐπιγραφαῖς ὡς ἐν 6200, 6315, γραφόμενον βάσκαινος ἐν 2059.31· - ὑπερθ. –ώτατος, Κωμ. ἐν Mein. Ἀποσπ. 4.671. - Ἐπίρρ. –νως Ἰωσήπ. Α.Ι.11.4,9. <br />ΙΙ). ὡς οὐσιαστ., [[κακολόγος]], ὑβριστἠς, διαβολεύς, ὡς τὸ [[συκοφάντης]], Δημ. 271.10. 2) μάγος, [[γόης]], ὁ αὐτ. 582.1 (ἴδε ἐν λ. [[ὄλεθρος]]), Στράβ. 654.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui regarde d'un mauvais œil, qui jette un sort;<br /><b>2</b> curieux, jaloux;<br /><b>3</b> dénigrant, médisant, calomniateur, méchant;<br /><i>Sp.</i> βασκανώτατος.<br />'''Étymologie:''' DELG plus. étym. hypoth. ; pê apparenté à [[βάζω]].
}}
}}
{{grml
{{grml