Julia Domna: Difference between revisions
Ἡ φύσις ἁπάντων τῶν διδαγμάτων κρατεῖ → Natura superat omne doctrinae genus → Natur ist überlegen jedem Unterricht
m (Text replacement - "(?s)(==Wikipedia EN==)(\n)(.*)(\n[{=])" to "{{wkpen |wketx=$3 }}$4") |
m (Text replacement - "(?s)(==Wikipedia EL==)(\n)(.*$)" to "{{wkpel |wkeltx=$3 }}") |
||
| Line 2: | Line 2: | ||
|wketx=Julia Domna (Latin: [ˈjuːli.a ˈdomna]; c. 160 – 217 AD) was Roman empress from 193 to 211 as the wife of Emperor Septimius Severus. She was the first empress of the Severan dynasty. Domna was born in Emesa (present-day Homs) in Roman Syria to an Arab family of priests of the deity Elagabalus. In 187, she married Severus, who at the time was governor of the Roman province of Gallia Lugdunensis. They had two sons, Caracalla and Geta. A civil war over the Roman throne broke out in 193, and shortly afterwards Severus declared himself emperor. The war ended in 197 with the defeat of the last of Severus's opponents. | |wketx=Julia Domna (Latin: [ˈjuːli.a ˈdomna]; c. 160 – 217 AD) was Roman empress from 193 to 211 as the wife of Emperor Septimius Severus. She was the first empress of the Severan dynasty. Domna was born in Emesa (present-day Homs) in Roman Syria to an Arab family of priests of the deity Elagabalus. In 187, she married Severus, who at the time was governor of the Roman province of Gallia Lugdunensis. They had two sons, Caracalla and Geta. A civil war over the Roman throne broke out in 193, and shortly afterwards Severus declared himself emperor. The war ended in 197 with the defeat of the last of Severus's opponents. | ||
}} | }} | ||
= | {{wkpel | ||
Η Ιουλία Δόμνα (Iulia Domna, 170 - 217) ήταν Ρωμαία αυτοκράτειρα συριακής καταγωγής και φιλόσοφος, η δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου και ισχυρή μορφή στο καθεστώς του διαδόχου του, αυτοκράτορα Καρακάλλα. Γεννήθηκε στην Έμεσα στη ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας και πατέρας της ήταν ο αρχιερέας του Ηλιογάβαλου στην Έμεσα, Ιούλιος Βασσιάνος. Είχε επίσης και μία μεγαλύτερη αδελφή, την Ιουλία Μαίσα. Έφερε στον Σεπτίμιο Σεβήρο δύο γιους, τους αυτοκράτορες Γέτα και Καρακάλλα. Ως σύζυγος του αυτοκράτορα, έλαβε τους τίτλους της αυγούστας (193) και της "μητέρας των στρατοπέδων" (195). | |wkeltx=Η Ιουλία Δόμνα (Iulia Domna, 170 - 217) ήταν Ρωμαία αυτοκράτειρα συριακής καταγωγής και φιλόσοφος, η δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου και ισχυρή μορφή στο καθεστώς του διαδόχου του, αυτοκράτορα Καρακάλλα. Γεννήθηκε στην Έμεσα στη ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας και πατέρας της ήταν ο αρχιερέας του Ηλιογάβαλου στην Έμεσα, Ιούλιος Βασσιάνος. Είχε επίσης και μία μεγαλύτερη αδελφή, την Ιουλία Μαίσα. Έφερε στον Σεπτίμιο Σεβήρο δύο γιους, τους αυτοκράτορες Γέτα και Καρακάλλα. Ως σύζυγος του αυτοκράτορα, έλαβε τους τίτλους της αυγούστας (193) και της "μητέρας των στρατοπέδων" (195). | ||
}} | |||
Latest revision as of 10:00, 24 October 2022
Wikipedia EN
Julia Domna (Latin: [ˈjuːli.a ˈdomna]; c. 160 – 217 AD) was Roman empress from 193 to 211 as the wife of Emperor Septimius Severus. She was the first empress of the Severan dynasty. Domna was born in Emesa (present-day Homs) in Roman Syria to an Arab family of priests of the deity Elagabalus. In 187, she married Severus, who at the time was governor of the Roman province of Gallia Lugdunensis. They had two sons, Caracalla and Geta. A civil war over the Roman throne broke out in 193, and shortly afterwards Severus declared himself emperor. The war ended in 197 with the defeat of the last of Severus's opponents.
Wikipedia EL
Η Ιουλία Δόμνα (Iulia Domna, 170 - 217) ήταν Ρωμαία αυτοκράτειρα συριακής καταγωγής και φιλόσοφος, η δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου και ισχυρή μορφή στο καθεστώς του διαδόχου του, αυτοκράτορα Καρακάλλα. Γεννήθηκε στην Έμεσα στη ρωμαϊκή επαρχία της Συρίας και πατέρας της ήταν ο αρχιερέας του Ηλιογάβαλου στην Έμεσα, Ιούλιος Βασσιάνος. Είχε επίσης και μία μεγαλύτερη αδελφή, την Ιουλία Μαίσα. Έφερε στον Σεπτίμιο Σεβήρο δύο γιους, τους αυτοκράτορες Γέτα και Καρακάλλα. Ως σύζυγος του αυτοκράτορα, έλαβε τους τίτλους της αυγούστας (193) και της "μητέρας των στρατοπέδων" (195).
