ἀλιταίνω: Difference between revisions

|Definition=[ᾰλ], Ep. Verb, used by A. in lyr., chiefly in aor. 2 Act. and Med.:—Aet., aor. 2 <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἤλῐτον <span class="bibl">Il.9.375</span>, <span class="bibl">Thgn.1170</span>, <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>269</span>: subj. ἀλίτῃ <span class="bibl">Ps.-Phoc.208</span>; opt. ἀλίτοιμι <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>533</span>; part. ἀλιτών <span class="bibl"><span class="title">Eu.</span>316</span> (cj. Auratus): later Ep. aor. 1 ἀλίτησα <span class="bibl">Orph.<span class="title">A.</span>644</span>:—Med., [[ἀλιταίνεται]] <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>330</span>: aor. ἀλίτοντο, ἀλίτωμαι, ἀλίτωμαι, ἀλιτέσθαι Hom., v. infr.: participial form [[ἀλιτήμενος]]:—[[sin]] or [[offend against]], c. acc. pers., ἐκ γὰρ δή μ' ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν <span class="bibl">Il.9.375</span>; ὅτις σφ' ἀλίτηται ὀμόσσας <span class="bibl">19.265</span>; Αθηναίην ἀλίτοντο <span class="bibl">Od.5.108</span>; ἀθανάτους ἀλιτέσθαι <span class="bibl">4.378</span>, cf. <span class="bibl">Hes.<span class="title">Sc.</span>80</span>, Thgn.l.c.; ἀλιταίνητ' ὀρφανὰ τέκνα <span class="bibl">Hes. <span class="title">Op.</span>330</span>, cf. <span class="bibl">A. <span class="title">Eu.</span>269</span>, Ps.-Phoc.l.c. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c.acc. rei, [[transgress]], Διὸς δ' ἀλίτωμαι ἐφετμάς <span class="bibl">Il.24.570</span>; [[ὅρκον]], [[σπονδάς]], <span class="bibl">A.R.4.388</span>, <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>5.563</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> c. gen., [[stray from]], ἀλίτησεν ἀταρποῦ Orph. [[l.c.]], cf. <span class="bibl">Call.<span class="title">Dian.</span> 255</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> [[ἀλιτήμενος]] as adjective, = [[a)litro/s]], qeoi=s a) . [[sinful]] in the eyes of gods, <span class="bibl">Od.4.807</span>.</span>

|dgtxt=(ἀλῐταίνω)<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [tema de pres. sólo Hes.<i>Op</i>.330 y gram. tardíos; aor. tem. ἤλιτον Hes.<i>Sc</i>.80, A.R.4.1023, tard. sigm. ἀλίτησα Orph.<i>A</i>.644; v. med. ép. part. (prob. de perf. c. acentuación eolia) [[ἀλιτήμενος]] <i>Od</i>.4.807, Hes.<i>Sc</i>.91]<br />act. y med. mismo sent.<br /><b class="num">1</b> en sent. relig. [[cometer una falta o impiedad]], [[agraviar]], [[ofender]] a los dioses, c. ac. ὅτίς σφ' ἀλίτηται ὀμόσσας <i>Il</i>.19.265, Ἀθηναίην ἀλίτοντο <i>Od</i>.5.108, ἀθανάτους ἀλιτέσθαι <i>Od</i>.4.378, ἀθανάτους ... ἤλιτεν Hes.<i>Sc</i>.80, cf. Thgn.1170, c. dat. τί σοι τόσον ἤλιτε βούτης; Nonn.<i>D</i>.15.390, abs., c. dat. instrum. μηδ' ἀλίτοιμι λόγοις A.<i>Pr</i>.532<br /><b class="num">•</b>en part. [[ἀλιτήμενος]] [[impío]], [[malvado]], [[abominable]] c. dat. θεοῖς [[ἀλιτήμενος]] <i>Od</i>.4.807, abs., Hes.<i>Sc</i>.91, δεινὴ γὰρ μέτ' ὄπις ξενίου [[Διός]], ὅς κ' ἀλίτηται <i>Vit.Hom</i>.19<br /><b class="num">•</b>a pers. en rel. c. el juramento o la promesa μ' ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν <i>Il</i>.9.375, en rel. c. la hospitalidad κεἴ τις [[ἄλλος]] ἤλιτεν βροτῶν ἢ θεὸν ἢ ξένον A.<i>Eu</i>.269, cf. οἳ ξείνια δόρπα [[Διός]] τ' ἀλίτωσι τραπέζας Euph.38C53, en rel. c. la familia y la protección al débil ὀρφανὰ τέκνα Hes.<i>Op</i>.330, abs. ὅστις δ' ἀλιτὼν ὥσπερ ὅδ' ἁνήρ (de Orestes), A.<i>Eu</i>.316.<br /><b class="num">2</b> c. ac. de cosas sancionadas por los dioses [[transgredir]], [[infringir]], [[romper]] (μή) Διὸς δ' ἀλίτωμαι ἐφετμάς <i>Il</i>.24.570, cf. 586, ἤλιτες ὅρκον A.R.4.388, σπονδάς Opp.<i>H</i>.5.563, cf. Call.<i>Dian</i>.255.<br /><b class="num">3</b> c. gen. [[errar]], [[extraviarse de]] ἀλίτησεν ἀταρποῦ Orph.<i>A</i>.644.

|lsmtext='''ἀλῐταίνω:''' (√<i>ΑΛΙΤ</i>)·αόρ. βʹ <i>ἤλῐτον</i>, υποτ. <i>ἀλίτω</i>, ευκτ. <i>ἀλίτοιμι</i>, μτχ. <i>ἀλιτών</i> — Μέσ., Επικ. γʹ πληθ. αόρ. βʹ <i>ἀλίτοντο</i>, υποτ. <i>ἀλίτωμαι</i>, απαρ. <i>ἀλιτέσθαι</i>· μτχ. [[ἀλιτήμενος]] (σχημ. όπως αν προερχόταν από το <i>ἀλίτημι</i>, πρβλ. [[τιθήμενος]], Επικ. αντί <i>τιθέμενος</i>)·<br /><b class="num">1.</b> με αιτ. προσ., αμαρτάνω ή [[διαπράττω]] ύβρη [[απέναντι]] στο θεό, σε Όμηρ., Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ. πράγμ., [[παραβαίνω]], <i>Διὸς ἐφετμός</i>, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> η μτχ. [[ἀλιτήμενος]] χρησιμ. ως επίθ., [[αμαρτωλός]], σε Ομήρ. Οδ.