ἐντεῦθεν: Difference between revisions

|btext=<i>adv.</i><br /><b>I.</b> <i>lieu</i>;<br /><b>1</b> [[d'ici]], [[de là]];<br /><b>2</b> <i>c.</i> [[ἐνταῦθα]], là : [[τἀντεῦθεν]] SOPH les choses de là, <i>càd</i> ce qui se passe dans cette maison;<br /><b>II.</b> <i>temps</i> à partir de maintenant, dès à présent : τὸ [[ἐντεῦθεν]], τὰ [[ἐντεῦθεν]], [[τἀντεῦθεν]] ESCHL dès à présent, désormais;<br /><b>III.</b> <i>origine, ou cause</i> [[de là]], [[de cette source]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐνταῦθα]], [[-θεν]].

|elrutext='''ἐντεῦθεν:''' ион. [[ἐνθεῦτεν]] (τό) adv.<br /><b class="num">1</b> [[отсюда]], [[оттуда]] ([[ἐλθέμεν]] Hom.; ἁρπάσαι τινά Her.; κέλευθον ᾆξαι Aesch.; ἐντεῦθεν [[ἐκεῖ]] φέρεσθαι Arst.);<br /><b class="num">2</b> [[здесь]], [[там]]: τάντεῦθεν Soph. то, что здесь (или там) происходит; ἐντεῦθεν καὶ ἐντεῦθεν NT здесь и там, с обеих сторон;<br /><b class="num">3</b> [[отсюда]], [[из этого источника]], [[этими средствами]] (τὸν βίον ποιεῖσθαι Thuc. или [[ζῆν]] Isocr.): ἐντεῦθεν αἱ μάχαι καὶ τὰ ἐγκλήματα Arst. возникающие отсюда споры и обвинения;<br /><b class="num">4</b> [[с]] (э)того времени, далее, в дальнейшем, тогда: τὸ ἐντεῦθεν ἐπενόεε … Her. тогда он задумал …; [[ὅρα]] [[πῶς]] μοι [[τἀντεῦθεν]] φροντίδος Soph. подумай, что делать нам дальше;<br /><b class="num">5</b> [[отсюда]], [[поэтому]] ([[κἀντεῦθεν]] δόμοι νοσοῦσιν [[ἀνδρῶν]] Eur.).

|lstext='''ἐντεῦθεν''': Ἰων. [[ἐνθεῦτεν]], Ἐπίρρ. (σχηματισθὲν ἐκ τοῦ [[ἔνθεν]], ὡς τὸ [[ἐνταῦθα]] ἐκ τοῦ [[ἔνθα]]): Ι. ἐπὶ τόπου, ἀπ’ ἐδῶ ἢ ἀπ’ [[ἐκεῖ]], Λατ. hinc ἢ illinc, οὐκ [[ἐντεῦθεν]] ὀΐομαι αἰνὸν [[ὄνειρον]] ἐλθέμεν Ὀδ. Τ. 568, Ἡρόδ. 1. 2, 9 κ. ἀλλ. καὶ παρ’ Ἀττ.. ὡς παρ’ Αἰσχύλ. ἐν Πρ. 836, Πέρσ. 488· ἐντεῦθέν ποθέν εἰσιν ἐκ Χίου Πλάτ. Εὐθύδ. 271C· τἀντεῦθεν, τὰ «παρακεῖθε», Σοφ. Ἠλ. 1339· [[ἐντεῦθεν]] κἀκεῖθεν, «ἀπ’ ἐδῶ κι’ [[ἀπεκεῖ]]», Α. Β. 766. 27. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, κἀντεῦθεν [[ἄλλος]] ἄλλον... ἔθραυε κἀνέπιπτε Σοφ. Ἠλ. 728· πῶς δέ μοι τἀντεῦθεν φροντίδος Φιλ. 834, [[ἔνθα]] ὁ Jebb διορθοῖ: τἀνθένδε βάσει φροντίδος. Ἴδε ἐκτενῆ σημ. αὐτοῦ ἐν τόπῳ· - [[ὡσαύτως]], τὸ [[ἐνθεῦτεν]] Ἡρόδ. 1. 9, 27 κ. ἀλλ.· Ἀττ. [[τοὐντεῦθεν]] Εὐρ. Μήδ. 792 κ. ἀλλ.· [[ὡσαύτως]], τὰ [[ἐντεῦθεν]] ἢ τἀντεῦθεν Αἰσχύλ. Εὐμ. 60, κτλ.· [[ἐντεῦθεν]] ἤδη Πλάτ. Θεαίτ. 198Β· τὸ ἐντ. ἐπὶ τούτοις Αἰλ. π. Ζ. 8. 17. ΙΙΙ. τὸ ἔκ τινος, τὸν βίον [[ἐντεῦθεν]] ἐποιοῦντο Θουκ. 1. 5· [[ἐντεῦθεν]] αἱ μάχαι Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 5. 3, 6· ἐντεῦθέν ποθεν ὁ αὐτ. Πολιτικ. 3. 15, 12: ― ἐκ τούτου, τούτου [[ἕνεκα]], κἀντεῦθεν δόμοι νοσοῦσιν ἀνδρῶν Εὐρ. Ἀνδρ. 949, Πλάτ. Κρατ. 399C. ― Ἀττικ. ἐπιτεταμένον, ἐντευθενί, ῑ Ἀριστοφ. Ὄρν. 10, Λυσ. 92, κτλ., πρβλ. ἐνμεντενθενί.