ὄνειδος: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0345.png Seite 345]] τό ([[ὄνομα]], eigtl. übh. [[Ruf]] s. a. E., oder richtiger mit vorgeschlagenem ο von der Wurzel νιδ,[[ Neid)]], [[Schimpf]], Schmach, Vorwurf, bes. Schmährede, Schimpfwort; ὀνείδεα μυθήσασθαι, Il. 1, 291; λέγειν, προφέρειν, 2, 222. 251; βάζειν, Od. 17, 461; αἳ δὴ ἐμῇ κεφαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν μητέρι θ' ἡμετέρῃ, 22, 463, öfter; [[ἀρχαῖον]], κακοποιόν, Pind. Ol. 6, 80 N. 8, 33; τοιάδ' ἐξ ἀνδρῶν ὀνείδη [[πολλάκις]] κλύων κακῶν, Aesch. Pers. 743; ἄλγησον ἦπαρ ἐνδίκοις ὀνείδεσιν, Eum. 130, öfter; τοὔνειδος ὀνειδίσαι, Soph. Phil. 519 (s. auch das verb.); κοὔπω τις λόγον κακὸν ἠνέγκατ' οὐδ' [[ὄνειδος]], Tr. 462; ἐμοὶ [[ὄνειδος]] μὴ [[θανεῖν]] ὑπὲρ τέκνου, mir ist es Schande, Eur. Andr. 411; τέκνοις [[ὄνειδος]] [[λιπεῖν]], Heracl. 302; auch in Prosa, Her. 7, 160; ὅτι τὸ φιλότιμόν τε καὶ φιλάργυρον εἶναι [[ὄνειδος]] λέγεταί τε καὶ ἔστιν, Plat. Rep. I, 347 b; καὶ [[ψόγος]], Legg. XI, 926 d; ὀνείδει [[ἔνοχος]] ἔστω, V, 742 b, wie ὀνείδει ἐνεχέσθω τῷ μεγίστῳ XII, 808 e; auch ὀνείδη ἐχέτω, VI, 762 a, öfter. – Auch der Gegenstand des Schimpfes, der Schande, σοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ [[ἔπειτα]] κατηφείη καὶ [[ὄνειδος]] ἔσσομαι, Il. 16, 498, vgl. 17, 556; Her. 2, 36; u. concret, der mit Schande bedeckt ist u. Andern Schande bringt; so heißen τοιαῦτ' ὀνείδη die Töchter des Oedipus, Soph. O. R. 1494; Λυσίστρατος Χολαργέων [[ὄνειδος]], Ar. Ach. 820; τῆς πόλεως [[ὄνειδος]] γεγενημένος, Lycurg. 5; vgl. Dem. ep. 3 p. 644; τῇ πόλει, Mid. 132. – Wie Soph. Phil. 475 sagt σοὶ δ' ἐκλιπόντι τοῦτ' [[ὄνειδος]] οὐ καλόν, diesen nicht schönen Leumund, so ist Eur. Phoen. 828 Θήβαις κάλλιστον [[ὄνειδος]] verbunden, Ruhm, Ehre (guter Leumund).