ὄφελος: Difference between revisions

Bailly1_4
(6_21)
(Bailly1_4)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ὄφελος''': τό, ([[ὀφέλλω]] Β) ἐν χρήσει μόνον κατ’ ὀνομαστικὴν καὶ αἰτιατικὴν ἑνικ., τὰ δὲ λοιπὰ ἐκ τοῦ [[ὠφέλεια]], ὡς καὶ νῦν, [[ὄφελος]], [[κέρδος]], [[βοήθεια]], [[συχνάκις]] ἐν χρήσει (ὡς τὸ Λατιν. opus) ὡς ἄκλιτ. ἐπίθετ., Ὅμ. καὶ Ἀττ.· αἴ κ’ ὄφελός τι γενώμεθα, «εἴ ποτέ τις [[ὠφέλεια]] γενοίμεθα» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ν. 236· ὅς τοι πόλλ’ ὄφ. γένετο, [[ὅστις]] [[μεγάλως]] σὲ ἐβοήθησε, Ρ. 152· οὐδὲν σοίγ’ ὄφ. Χ. 513· ὄφ. τί μοι ἔσσῃ Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 34· τί ὃ’ ἔστι’ ὄφ. δειλὸς [[ἀνήρ]]; Θέογν. 102· οὕτω παρ’ Ἀττ., λέγεις Ἀτρείδαις ὄφ. ἢ ’π’ ἐμοὶ τόδε Σοφ. Φιλ. 1384· τί δῆτ’ ἂν εἴης ὄφ. ἡμῖν; εἰς τί ἠδύνασο νὰ μᾶς χρησιμεύσης; Ἀριστοφ. Πλ. 1152, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 505Α, κτλ.· τὸ μέγα ὄφ., columen rerum, εἰρωνικὸν παρ’ Αἰσχίνῃ 31. 23· μετ’ ἀπαρ., τί γὰρ ὄφ. σώματί γε κάμνοντι ... σιτία πολλὰ διδόναι; Πλάτ. Γοργ. 504Ε, πρβλ. 513Ε· τί ζῆν ὄφ. ᾧ μή ’στι τὸ ζῆν εἰδέναι; Φιλήμων ἐν Ἀδήλ. 42. 2) [[μετὰ]] γεν., τῶν [[ὀφελός]] ἐστι οὐδὲν Ἡρόδ. 8, 68, 3· οὕτω, φυγᾶς ὄφ. εἴ τί μοι Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 737· τί τῆς εὐμορφίας [[ὄφελος]]; Εὐρ. Ἀποσπ. 552· ἐλευθερίας οὐδέν ὄφ. Ἀνδοκ. 31. 22· ἐάν τι ἡμῶν ὄφ. ᾖ Πλάτ. Πολ. 530C· ἀνὴρ ὅτου τι καὶ σμικρὸν ὄφ. ὁ αὐτ. ἐν Ἀπολογ. 28Β· ὄφ. οὐδὲν γεωργοῦ ἀργοῦ Ξεν. Κύρ. 1. 6. 18· μαγείρῳ μαχαίρας οὐδὲν ὄφ. ἥτις μὴ τέμνει Δημ. 784. 11· τί δ’ ὄφ. εὖ λαλοῦντος, ἂν κακῶς φρονῇ; Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 464. 3) ὅ τι πέρ ἐστ’ ὄφ. ἐν τῇ πόλει, πᾶν ὅ,τι [[εἶναι]] καλὸν διὰ τὴν πόλιν, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 53· οὕτω [[μετὰ]] γεν., ὅ τι περ ὄφ. στρατεύματος, τὸ ὑγιὲς καὶ χρήσιμον [[μέρος]] τοῦ στρατεύματος, Ξεν. Ἑλλ. 5. 3, 6· ὅ τι περ ... ἀπληστίας ὄφ., [[ἀντί]], ὁ πάντων ἀπληστότατος, Λουκ. Τίμων 55, [[ἔνθα]] ἴδε Hemst. 4) [[μετὰ]] γεν. τοῦ ἀντικειμ., [[βοήθεια]] [[ἐναντίον]] πράγματός τινος, Νικ. Θηρ. 518.
|lstext='''ὄφελος''': τό, ([[ὀφέλλω]] Β) ἐν χρήσει μόνον κατ’ ὀνομαστικὴν καὶ αἰτιατικὴν ἑνικ., τὰ δὲ λοιπὰ ἐκ τοῦ [[ὠφέλεια]], ὡς καὶ νῦν, [[ὄφελος]], [[κέρδος]], [[βοήθεια]], [[συχνάκις]] ἐν χρήσει (ὡς τὸ Λατιν. opus) ὡς ἄκλιτ. ἐπίθετ., Ὅμ. καὶ Ἀττ.· αἴ κ’ ὄφελός τι γενώμεθα, «εἴ ποτέ τις [[ὠφέλεια]] γενοίμεθα» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ν. 236· ὅς τοι πόλλ’ ὄφ. γένετο, [[ὅστις]] [[μεγάλως]] σὲ ἐβοήθησε, Ρ. 152· οὐδὲν σοίγ’ ὄφ. Χ. 513· ὄφ. τί μοι ἔσσῃ Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 34· τί ὃ’ ἔστι’ ὄφ. δειλὸς [[ἀνήρ]]; Θέογν. 102· οὕτω παρ’ Ἀττ., λέγεις Ἀτρείδαις ὄφ. ἢ ’π’ ἐμοὶ τόδε Σοφ. Φιλ. 1384· τί δῆτ’ ἂν εἴης ὄφ. ἡμῖν; εἰς τί ἠδύνασο νὰ μᾶς χρησιμεύσης; Ἀριστοφ. Πλ. 1152, πρβλ. Πλάτ. Πολ. 505Α, κτλ.· τὸ μέγα ὄφ., columen rerum, εἰρωνικὸν παρ’ Αἰσχίνῃ 31. 23· μετ’ ἀπαρ., τί γὰρ ὄφ. σώματί γε κάμνοντι ... σιτία πολλὰ διδόναι; Πλάτ. Γοργ. 504Ε, πρβλ. 513Ε· τί ζῆν ὄφ. ᾧ μή ’στι τὸ ζῆν εἰδέναι; Φιλήμων ἐν Ἀδήλ. 42. 2) [[μετὰ]] γεν., τῶν [[ὀφελός]] ἐστι οὐδὲν Ἡρόδ. 8, 68, 3· οὕτω, φυγᾶς ὄφ. εἴ τί μοι Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 737· τί τῆς εὐμορφίας [[ὄφελος]]; Εὐρ. Ἀποσπ. 552· ἐλευθερίας οὐδέν ὄφ. Ἀνδοκ. 31. 22· ἐάν τι ἡμῶν ὄφ. ᾖ Πλάτ. Πολ. 530C· ἀνὴρ ὅτου τι καὶ σμικρὸν ὄφ. ὁ αὐτ. ἐν Ἀπολογ. 28Β· ὄφ. οὐδὲν γεωργοῦ ἀργοῦ Ξεν. Κύρ. 1. 6. 18· μαγείρῳ μαχαίρας οὐδὲν ὄφ. ἥτις μὴ τέμνει Δημ. 784. 11· τί δ’ ὄφ. εὖ λαλοῦντος, ἂν κακῶς φρονῇ; Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 464. 3) ὅ τι πέρ ἐστ’ ὄφ. ἐν τῇ πόλει, πᾶν ὅ,τι [[εἶναι]] καλὸν διὰ τὴν πόλιν, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 53· οὕτω [[μετὰ]] γεν., ὅ τι περ ὄφ. στρατεύματος, τὸ ὑγιὲς καὶ χρήσιμον [[μέρος]] τοῦ στρατεύματος, Ξεν. Ἑλλ. 5. 3, 6· ὅ τι περ ... ἀπληστίας ὄφ., [[ἀντί]], ὁ πάντων ἀπληστότατος, Λουκ. Τίμων 55, [[ἔνθα]] ἴδε Hemst. 4) [[μετὰ]] γεν. τοῦ ἀντικειμ., [[βοήθεια]] [[ἐναντίον]] πράγματός τινος, Νικ. Θηρ. 518.
}}
{{bailly
|btext=(τό) :<br /><i>seul. nom. et acc.</i><br />utilité, avantage, profit : λέγεις δ’ Ἀτρείδαις [[ὄφελος]] ἢ ’π’ ἐμοὶ [[τάδε]] ; SOPH dis-tu cela dans l’intérêt des Atrides <i>ou</i> dans le mien ? ; [[αἵ]] κ’ ὄφελός [[τι]] γενώμεθα IL peut-être serons-nous de qqe secours ; οὐδὲν [[σοί]] γ’ [[ὄφελος]] IL cela ne te servira à rien ; [[τῶν]] ὄφελός ἐστι [[οὐδέν]] HDT cela n’est bon à rien ; bien, trésor, sujet de joie <i>ou</i> d’orgueil.<br />'''Étymologie:''' DELG ?
}}
}}