τάχα: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''τάχᾰ''': Ἐπίρρ. (τᾰχὺς) [[ταχέως]], ἀμέσως, [[εὐθύς]], Λατ. statim, [[συχν]]. παρ’ Ὁμ., [[ὅστις]] ὡς ὁ Ἡσ. καὶ ὁ Πίνδ. μεταχειρίζονται τὴν λέξιν ἐπὶ χρόνου μόνον, Ἰλ. Α. 205, Ὀδ. Σ. 72, κτλ.· ἦ [[τάχα]], ἀληθῶς [[ταχέως]], Σ. 73, 338· - οὕτω καὶ παρ’ Ἀττ., [[μετὰ]] μέλλ., τάχ’ εἰσόμεσθα Αἰσχύλ. Θήβ. 261, Ἀγ. 489, πρβλ. 1649, Χο. 305, Σοφ., Πλάτ., κτλ.· [[ἔοικα]] θεσπιῳδήσειν τ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1161· - τάχ’ [[ἐπειδὰν]] ἀντὶ [[ἐπειδὰν]] τάχιστα, Λατ. quum primum, Πλάτ. Φαῖδρ. 242Α, [[ἔνθα]] ἴδε Heind. ΙΙ. ἐν τῷ πεζῷ Ἀττικῷ λόγῳ, ὡς καὶ νῦν, εἴς ἔκφρασιν τοῦ κατὰ διαφόρους βαθμοὺς πιθανοῦ, ἀπὸ τοῦ πιθανοῦ [[μέχρι]] τοῦ [[ἁπλῶς]] δυνατοῦ, ἀπὸ τῆς ἀμφιβολίας [[μέχρι]] τοῦ μετρίου ἰσχυροῦ, τ. οὐδὲ τεθέασθε τυραννουμένην πόλιν Πλάτ. Νόμ. 711Α. πρβλ. Ἱππ. Μείζονα 303Β, Ξεν. Ἀν. 5. 2, 17, Θεόκρ. 27. 60, Βίων 5. 8· - συνηθέστερον τάχ’ ἄν, πιθανῶς, [[ἴσως]], δυνατόν…, Ἡρόδ. 1. 70, κ. ἀλλ.· καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττ.· ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον μετ’ εὐκτικῆς, ὡς Αἰσχύλ. Πρ. 312, Εὐμ. 512, Σοφ. Ο. Τ. 13?, κλπ., Θουκ. 1. 77, κτλ.· σπανίως μετ’ ἀορ. ὁριστ., Πλάτ. Φαῖδρ. 256C· [[μετὰ]] μετοχ., Σοφ. Ο. Τ. 523. Θουκ. 6. 2· μετ’ ἀπαρ., Λουκ. Ἰκαρομ. 10 - μόνον τάχ’ ἄν, ἐπὶ ἀποκρίσεων, Πλάτ. Σοφ. 255C, Πολ. 369Α, κτλ.· - ἐπιτεταμ., [[τάχα]]... [[ἴσως]] Ἀριστοφ. Θεσμ. 718· [[ἴσως]] [[τάχα]] Ξεν. Ἑλλ. 7. 1, 24· [[τάχα]] [[τοίνυν]] [[ἴσως]] Δημ. 576 15· τάχ’ ἂν [[ἴσως]], τάχ’ [[ἴσως]] ἄν, [[ἴσως]] τάχ’ ἂν Σοφ. Αἴ. 691. Θουκ. 6. 34, Πλάτ. Σοφ. 247D, Πολιτικ. 264D, Τίμ. 38Ε· ἀμφισβητοῦντες προστιθέασιν ἀεὶ τὸ [[ἴσως]] καὶ τὸ τ. Ἀριστ. Ρητ. 2. 13, 2. πρβλ. [[ἴσως]] ΙΙΙ. ΙΙΙ. ὑπερθετ. τάχιστα, ἴδε ταχὺς Γ. ΙΙ. IV. ὁ Ἀριστοφ. ἐσχημάτισεν αἰτιατ. τάχας (Ἀποσπ. 689), «τάχας: τοὺς καταστοχασμοὺς παρὰ τὸ [[τάχα]]· [[οὕτως]] Ἀριστοφάνης» Φώτ. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. ἐν Ἀθηνᾶς τόμ. Ι΄, σ. 253.

}}