3,274,159
edits
(6_20) |
(Bailly1_4) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''οὐδέποτε''': παρ’ Ἴωσι πεζογράφοις, [[οὐδέκοτε]], Δωρ οὐδέποκα Θεόκρ. 2. 157, κτλ.· ἐπίρρ., Λατιν. ne unquam quidem, nunquam, παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον [[μετὰ]] παρῳχημένων χρόνων· ἀλλὰ μετ’ ἐνεστ., Ὀδ. Κ. 464, Ἡσ. Θ. 759· [[μετὰ]] μέλλ., Ὀδ. Β. 203, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 174· ― παρ’ Ἀττ. τὸ [[οὐδέποτε]] συνήθως εὕρηται μετ’ ἐνεστ. ἢ μέλλ., τὸ δὲ [[οὐδεπώποτε]] [[μετὰ]] παρῳχημένων χρόνων· καὶ αὕτη ἡ σπουδὴ περὶ τὴν γραμματικὴν ἀκρίβειαν παρήγαγε τὸν κανόνα τοῦ Φρυνίχου, τὸ [[οὐδέποτε]] ἐπὶ μέλλοντος..., [[οὐδεπώποτε]] δὲ [[μετὰ]] παρεληλυθότος· ἀλλ’ [[ὅμως]] τὸ [[οὐδέποτε]] ἀπαντᾷ [[μετὰ]] παρῳχημένου χρόνου παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, Ξεν. Ἀν. 2, 6, 13, Ἀγησ. 11, 7, Ἑκ. 20, 22, Αἰσχίν. 75. 8, Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 107· ― καὶ προφανῶς ὁ κανὼν τοῦ Πρισκιαν. (Γραμμ. 18. 1196) [[εἶναι]] πολλῷ λογικώτερος, [[οὐδέποτε]] tam in praeterito quam in futuro, quomodo et nos ‘nunquam’· οἱ μεταγεν. ἠμέλησαν νὰ ἀναφέρωσι τὸ πω εἰς τὸ παρελθόν, ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 458· ― αἱ αὐταὶ παρατηρήσεις ἐφαρμόζονται εἰς τὰ οὔποτε, [[οὔπω]], οὐδέπω, οὐπώποπε, ὡς καὶ εἰς τὰ [[μηδέποτε]], μηπώποτε· ― ὁ Wolf. ἐν Ὁμ. [[ἐνίοτε]] γράφει [[οὐδέποτε]], [[ἄλλοτε]] [[οὐδέ]] ποτε· [[ἐνίοτε]] δὲ [[λέξις]] τις παρεντίθεται ὡς: οὐδ’ Ἀχιλῆά ποθ’ ὧδέ γ’ [[ἐδείδιμεν]] Ἰλ. Ζ. 99. | |lstext='''οὐδέποτε''': παρ’ Ἴωσι πεζογράφοις, [[οὐδέκοτε]], Δωρ οὐδέποκα Θεόκρ. 2. 157, κτλ.· ἐπίρρ., Λατιν. ne unquam quidem, nunquam, παρ’ Ὁμ. κατὰ τὸ πλεῖστον [[μετὰ]] παρῳχημένων χρόνων· ἀλλὰ μετ’ ἐνεστ., Ὀδ. Κ. 464, Ἡσ. Θ. 759· [[μετὰ]] μέλλ., Ὀδ. Β. 203, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 174· ― παρ’ Ἀττ. τὸ [[οὐδέποτε]] συνήθως εὕρηται μετ’ ἐνεστ. ἢ μέλλ., τὸ δὲ [[οὐδεπώποτε]] [[μετὰ]] παρῳχημένων χρόνων· καὶ αὕτη ἡ σπουδὴ περὶ τὴν γραμματικὴν ἀκρίβειαν παρήγαγε τὸν κανόνα τοῦ Φρυνίχου, τὸ [[οὐδέποτε]] ἐπὶ μέλλοντος..., [[οὐδεπώποτε]] δὲ [[μετὰ]] παρεληλυθότος· ἀλλ’ [[ὅμως]] τὸ [[οὐδέποτε]] ἀπαντᾷ [[μετὰ]] παρῳχημένου χρόνου παρὰ τοῖς δοκιμωτάτοις τῶν συγγραφέων, Ξεν. Ἀν. 2, 6, 13, Ἀγησ. 11, 7, Ἑκ. 20, 22, Αἰσχίν. 75. 8, Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 107· ― καὶ προφανῶς ὁ κανὼν τοῦ Πρισκιαν. (Γραμμ. 18. 1196) [[εἶναι]] πολλῷ λογικώτερος, [[οὐδέποτε]] tam in praeterito quam in futuro, quomodo et nos ‘nunquam’· οἱ μεταγεν. ἠμέλησαν νὰ ἀναφέρωσι τὸ πω εἰς τὸ παρελθόν, ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 458· ― αἱ αὐταὶ παρατηρήσεις ἐφαρμόζονται εἰς τὰ οὔποτε, [[οὔπω]], οὐδέπω, οὐπώποπε, ὡς καὶ εἰς τὰ [[μηδέποτε]], μηπώποτε· ― ὁ Wolf. ἐν Ὁμ. [[ἐνίοτε]] γράφει [[οὐδέποτε]], [[ἄλλοτε]] [[οὐδέ]] ποτε· [[ἐνίοτε]] δὲ [[λέξις]] τις παρεντίθεται ὡς: οὐδ’ Ἀχιλῆά ποθ’ ὧδέ γ’ [[ἐδείδιμεν]] Ἰλ. Ζ. 99. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>adv.</i><br />jamais.<br />'''Étymologie:''' [[οὐδέ]], [[ποτέ]]. | |||
}} | }} |