3,274,216
edits
(6_10) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἔχθιστος''': -η, -ον, ἀνωμάλ. Ὑπερθ. τοῦ [[ἐχθρός]], [[ἔχθιστος]] δ’ Ἀχιλῆι, [[σφόδρα]] [[μισητός]], Ἰλ. Β. 220· [[ἔχθιστος]] δέ μοί ἐσσι θεῶν Ε. 890, κτλ.· τὸν θεοῖς ἔχθιστον… Αἰσχύλ. Πρ. 37· [[ἔχθιστος]] ὁρᾶν Σοφ. Αἴ. 818· ἔχθ. γεγὼς Εὐρ. Μήδ. 467. 2) ἐχθρικώτατος, τῶν ἡμῖν ἐχθίστων Θουκ. 2. 71· ὡς δὲ ἐχθροὶ καὶ ἔχθιστοι, πάντες ἴστε ὁ αὐτ. 7. 68· [[μετὰ]] γεν. ὡς εἰ ἦν οὐσιαστ., οἱ ἐκείνου ἔχθιστοι, οἱ πικρότατοι [[αὐτοῦ]] ἐχθροί, Ξεν. Ἀν. 3. 2, 5: ― ὁ Λουκ. ἔχει καί: ἐχθίστατος, Λουκ. Τραγῳδοποδ. 245. | |lstext='''ἔχθιστος''': -η, -ον, ἀνωμάλ. Ὑπερθ. τοῦ [[ἐχθρός]], [[ἔχθιστος]] δ’ Ἀχιλῆι, [[σφόδρα]] [[μισητός]], Ἰλ. Β. 220· [[ἔχθιστος]] δέ μοί ἐσσι θεῶν Ε. 890, κτλ.· τὸν θεοῖς ἔχθιστον… Αἰσχύλ. Πρ. 37· [[ἔχθιστος]] ὁρᾶν Σοφ. Αἴ. 818· ἔχθ. γεγὼς Εὐρ. Μήδ. 467. 2) ἐχθρικώτατος, τῶν ἡμῖν ἐχθίστων Θουκ. 2. 71· ὡς δὲ ἐχθροὶ καὶ ἔχθιστοι, πάντες ἴστε ὁ αὐτ. 7. 68· [[μετὰ]] γεν. ὡς εἰ ἦν οὐσιαστ., οἱ ἐκείνου ἔχθιστοι, οἱ πικρότατοι [[αὐτοῦ]] ἐχθροί, Ξεν. Ἀν. 3. 2, 5: ― ὁ Λουκ. ἔχει καί: ἐχθίστατος, Λουκ. Τραγῳδοποδ. 245. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=η, ον :<br /><b>1</b> très ennemi de, très hostile à, τινι ; avec un gén. : [[οἱ]] ἐκείνου ἔχθιστοι XÉN ses pires ennemis;<br /><b>2</b> très odieux à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἔχθος]] ; sert de <i>Sp.</i> à [[ἐχθρός]]. | |||
}} | }} |