ψώρα: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ψώρα''': Ἰων. ψώρη, ἡ, (ψάω, ψώω) ὡς καὶ νῦν, τὸ γνωστὸν [[νόσημα]] τῆς ἐπιδερμίδος, παρὰ Πλινίῳ scabies, impetigo, psora, ἀνθρώπων τε καὶ ζῴων, Ἡρόδ. 4. 90, Πλάτ. Φίληβ. 46Α, Ἕρμιππος ἐν «Φορμοφόροις» 1. 7, Φρύν. Κωμικ. ἐν «Μονοτρόπῳ» 8· ἵππων Πολύβ. 3. 88, 1· βοσκημάτων Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 9. 9, 4· ὑπὸ τοῦ Σουΐδ. καλουμένη κνησμονὴ (ἐκ τοῦ [[κνάω]], ξέω)· - εἶδός τι αὐτῆς κακὸν καὶ διαβρωτικὸν ἐκαλεῖτο ἀγρία [[ψώρα]], συναπτομένη [[μετὰ]] τοῦ [[λειχήν]], Ἑβδ. (Λευ. ΚΑ΄, 20), πρβλ. [[ὡσαύτως]] λιπόψωρος. ΙΙ. [[νόσος]] τις τῶν δένδρων [[μάλιστα]] τῆς συκῆς, καθ’ ἣν ὁ φλοιὸς ἐπικαλύπτεται ὑπὸ μνίου ἢ ὕπνου (τὸ [[ὕπνον]]), Θεοφρ. περὶ Φυτ. Ἱστ. 4. 14, 3, κλπ.: [[ὡσαύτως]], τῆς ἐλαίας, Ἱππ. 582. 47., 641. 43, 658. 11· εἰ καὶ τῆς ἐλαίας τὸ [[νόσημα]] ἐκαλεῖτο [[κυρίως]] [[λειχήν]]· πρβλ. Λατ. scabra oliva. ΙΙΙ. [[εἶδος]] ψυχῆς, ἥτις ἀλλαχοῦ καλεῖται [[φάλαινα]] καὶ [[πυραύστης]], Σχόλ. εἰς Νικ. Θηρ. 760.

}}