δῆθεν: Difference between revisions

|lstext='''δῆθεν''': (οὐχὶ δῆθε, [[ὅπερ]] παρ’ Εὐρ. Ἠλ. 268 διωρθώθη ὑπὸ τοῦ Elmst.)· ἐπίρρ., ἐπιτεταμένος [[τύπος]] τοῦ δή, πράγματι, ἀληθῶς, τί δὴ ἀνδρωθέντες [[δῆθεν]] ποιήσουσι ; τί λοιπὸν θὰ πράξωσιν, [[ὅταν]] ἀληθῶς γείνωσιν ἄνδρες ; Ἡρόδ. 6. 138· ἄρτι [[δῆθεν]] Πλάτ. Πολιτ. 297C· ― [[ὡσαύτως]] ἐπεξηγητικόν, ὡς τὸ Λατ. videlicet, [[ἤτοι]], [[δηλαδή]], ὡς [[Ζεὺς]] ἀνάσσοι [[δῆθεν]] Αἰσχύλ. Πρ. 202 ὡς παῖδα δ. μὴ τέκνοις Εὐρ. Ἠλ. 268, πρβλ. Ἴων. 831· ― [[ἀλλά]]. 2) κατὰ τὸ πλεῖστον εἰρωνικῶς, ὡς τὸ [[δηλαδή]], Λατ. scilicet, «[[τάχα]]», πρὸς δήλωσιν ὅτι τὸ λεγόμενον δὲν [[εἶναι]] ἀληθές, οἵμιν ἠθέλησαν ἀπολέσαι [[δῆθεν]]…, ὡς αὐτὸς προσεποιεῖτο, Ἡρόδ. 1. 59· [[δῆθεν]] οὐδὲν ἱστορῶν Σοφ. Τρ. 382· οὐκ ἐπὶ κωλύμῃ ἀλλὰ παραινέσει [[δῆθεν]] Θουκ. 1. 92, πρβλ. 12… 3. 111· ― [[συχνάκις]] μετὰ τὸ ὡς, κατὰ τὸ πλεῖστον παρεντιθεμένης λέξεως, φέροντος ὡς ἄγρην [[δῆθεν]] Ἡρόδ. 1. 73· ὡς κατασκόπους δ. ἐόντας ὁ αὐτ. 3. 136, πρβλ. 6. 39., 8. 5· παρὰ ποιηταῖς πρὸ τοῦ ὡς, [[κέντρον]] [[δῆθεν]] ὡς ἔχων χερὶ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 949· εἴσιμεν… [[δῆθεν]] ὡς θανούμενοι ὁ αὐτ. Ὀρ. 1119, πρβλ. Αἰσχύλ. Θήβ. 247 θεατὴν [[δῆθεν]] ὠς οὐκ ὄντ’ ἐμὸν Εὐρ. Ἴωνι 656 ΙΙ. ἀπὸ τοῦ χρόνου ἐκείνου, [[ἔκτοτε]], Ἀνακρεοντ. 1. 16, πρβλ. Ἡσύχ.