Ἀθῆναι

English (LSJ)

Dor. Ἀθᾶναι, ῶν, αἱ, A the city of Athens (for the pl. cf. Θῆβαι, Μυκῆναι), Hom., etc.; (sg. Ἀθήνη Od.7.80, IG1.373107):—Ἀθῆναι generally, = Ἀττική, of the whole country, Hdt.9.17. II Advbs., Ἀθήναζε, to Athens, IG1.27a, Th.4.46, X.Ath.1.16: Ἀθήνηθεν, A from Athens, Lys.13.25, etc.; poet. Ἀθηνόθεν, AP7.369 (Antip.): Ἀθήνησιν, A at Athens, IG1.59, D.18.66, etc.

Greek (Liddell-Scott)

Ἀθῆναι: Δωρ. Ἀθᾶναι, ῶν, αἱ, ἡ πόλις Ἀθῆναι, κατὰ πληθ. ἐπειδὴ συνίστατο ἐκ πολλῶν μερῶν (πρβλ. Θῆβαι, Μυκῆναι), Ὅμ., κλπ.: ὁ ἑνικὸς τύπος (ὡς Θήβη) εὕρηται ἐν Ὀδ. Η. 80: - Ἀθῆναι γενικώτερον = Ἀττική, ἡ ὅλη δηλ. χώρα, Ἡρόδ. 9. 17. ΙΙ. Ἐπιρρήματα: Ἀθήναζε, εἰς Ἀθῆνας. Ἐπιγραφ. Ἀττ. (Berl.) 38g 11., 43, Θουκ. 4, 46, Ξεν. Ἀθ. Πολ. 1.16: - Ἀθήνηθεν = ἐξ Ἀθηνῶν, Λυσ. 132. 7, κτλ. ποιητ. Ἀθήνοθεν, Ἀνθ. Π. 7. 369: - Ἀθήνησιν, = ἐν Ἀθήναις. Ἐπιγρ. Ἀττ. (Berl.) 26, 28, 29, Δημ. 247. 1, κτλ. Οἱ τύποι οὗτοι ἦσαν Ἀττικώτεροι τῶν κοινῶν εἰς Ἀθήνας, ἐξ Ἀθηνῶν, ἐν Ἀθήναις, Γρηγ. Κορ. σ. 165, Heind. Πλάτ. Ἱππ. Μείζ. 281Α.

French (Bailly abrégé)

ῶν (αἱ) :
1 Athènes;
2 l’Attique ; ἄκρον Ἀθηνέον (ion.) OD le promontoire d’Attique, càd Sounion.
Étymologie: Ἀθηνᾶ.

English (Autenrieth)

(Od. 7.80): Athens, Il. 2.546, , Od. 3.278, 307.

Spanish (DGE)

-ῶν, αἱ
• Alolema(s): dór. Ἀθᾶναι Pi.P.7.1, O.9.88, Fr.76, B.10.17
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [dór. gen. -ᾶν Pi.N.4.19, Timocr.1.3, ép. gen. -άων Od.3.307, jón. -έων Od.3.278]
1 Atenas ciu. de Grecia, capital del Ática Il.2.546, Sol.23.6, A.Pers.285, Hdt.1.60, X.HG 1.1.1, Arist.Pol.1267^b18, 1268^a10.
2 el Ática Σούνιον ἄκρον Ἀθηνέων Od.3.278, cf. Hdt.9.17, Th.4.5.
3 Ἀ. Δίαδαι Atenas Diadas ciu. de Eubea, A.Fr.31, Str.10.1.5.
4 ciu. de Beocia, Paus.9.24.2.
5 ciu. de Laconia, Caria, Italia, Acarnania, Ponto Euxino en St.Byz.s.u.

English (Abbott-Smith)

Ἀθῆναι, -ῶν, αἱ (plural because consisting of several parts),
Athens: Ac 17:15,16 18:1, I Th 3:1. †

English (Strong)

plural of Athene (the goddess of wisdom, who was reputed to have founded the city); Athenæ, the capitol of Greece: Athens.

English (Thayer)

αἱ (on the plural cf. Winer s Grammar, 176 (166)), Athens, the most celebrated city of Greece: 1 Thessalonians 3:1.

Greek Monotonic

Ἀθῆναι: Δωρ. Ἀθᾶναι, -ῶν, αἱ,
I. η πόλη των Αθηνών, χρησιμ. στον πληθ. επειδή αποτελούνταν από πολλά μέρη (πρβλ. Θῆβαι, Μυκῆναι), σε Όμηρ. κ.λπ.· ο ενικ. τύπος (όπως το Θήβη) απαντά στην Ομήρ. Οδ.
II. επιρρ.· Ἀθήναζε, προς την Αθήνα, σε Θουκ., Ξεν.· Ἀθήνηθεν, από την Αθήνα, σε Λυσ. κ.λπ.· ποιητ. Ἀθήνοθεν, σε Ανθ.· Ἀθήνησιν, στην Αθήνα, σε Δημ.

Russian (Dvoretsky)

Ἀθῆναι: ῶν, эп.-ион. άων и έων, дор. ᾶν αἱ, эп. тж. Ἀθήνη ἡ
1) Афины (главный город Аттики);
2) Hom., Her., Thuc., Xen. = Ἀττική; ἄκρον Ἀθηνέων Hom. Афинский мыс, т. е. Σούνιον.

Middle Liddell

the city of Athens, used in plural, because it consisted of several parts (cf. Θῆβαι, Μυκῆναι, Hom., etc.; the sg. (like Θήβη) Od.

Chinese

原文音譯：'AqÁnai 阿帖乃
詞類次數：專有名詞（4）
原文字根：雅典
字義溯源：雅典；希臘首都，保羅第二次外出行程曾到過雅典。字義：智慧女神之城
出現次數：總共（4）；徒（3）；帖前（1）
譯字彙編：
1） 雅典（4） 徒17:15； 徒17:16； 徒18:1； 帖前3:1