κλαμβός

English (LSJ)

ή, όν, A docked, cropped, ὦτα Hippiatr.14, cf.17.

German (Pape)

[Seite 1446] (κλάω?), verstümmelt, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

κλαμβός: -ή, -όν, κολοβός, ἠκρωτηριασμένος, Ἱππιατρ. 54. 62.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
mutilé.
Étymologie: DELG κλάω.

Greek Monolingual

κλαμβός, -ή, -όν (Μ)
ακρωτηριασμένος, κολοβωμένος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Συνδέεται πιθ. με το κλάω / -ῶ, εμφανίζοντας κατάλ. -(μ)βός κατά τα σκαμβός, κολοβός. Θα μπορούσε όμως να θεωρηθεί και μεταγενέστερη φωνητική παραλλαγή του κράμβος.

Greek Monotonic

κλαμβός: -ή, -όν, κολοβός, ακρωτηριασμένος, σε Ιππιατρ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: adj.
Meaning: cocked, cropped (ὦτα, Hippiatr.).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Formation as κολοβός id., σκαμβός crooked etc. (Chantraine Formation 261, Schwyzer 496) from κλάω(?) (Pok. 547). (On Lith. klumbas limping, stumbling, OE lempi-healt limping, which Specht Ursprung 130f. connected wih κλαμβός, s. Fraenkel Wb. s. v. (to Lith. klùbti stumble) or Pok. 657 (to NEng. limp etc. (IE. *lemb-).) - A typically Pre-Greek word; cf. σκαμβός.

Middle Liddell

κλαμβός, ή, όν
mutilated, Hippiatr.

Frisk Etymology German

κλαμβός: {klambós}
Meaning: gestutzt, verstümmelt (ὦτα, Hippiatr.).
Etymology: Bildung wie κολοβός ib., σκαμβός krumm usw. (Chantraine Formation 261, Schwyzer 496) von κλάω (WP. 1, 440, Pok. 547). Über lit. klumbas hinkend, strauchelnd, ags. lempi-healt hinkend, die noch von Specht Ursprung 130f. mit κλαμβός verbunden werden, s. Fraenkel Wb. s. v. (zu lit. klùbti stolpern, straucheln) bzw. WP. 2, 433 und Pok. 657 (zu neng. limp hinken usw.; idg. lemb-).
Page 1,865-866