οὔτι: Difference between revisions

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0421.png Seite 421]] gen. οὔτινος, Niemand, Keiner, Nichts; Hom. u. Hes. oft; gew. substantivisch, allein, u. c. gen., [[οὔτις]], [[οὔτε]] θεῶν [[οὔτε]] ἀνθρώπων, Il. 3, 365, öfter; auch plur. οὔτινες, Od. 6, 279; [[ἐλεύθερος]] γὰρ [[οὔτις]] ἐστὶ πλὴν [[Διός]], Aesch. Prom. 50; Folgde; auch adjectivisch, μέμψιν οὔτιν' ἀνθρώποις ἔχων 443, ἀρωγὴ δ' [[οὔτις]] ἀλλήλοις παρῆν Pers. 406, öfter, u. Folgde; das neutr. [[οὔτι]] oft adverbialisch, gar nicht, durchaus nicht, keinesweges, [[οὔτι]] [[κάκιστος]], Il. 16, 570, auch getrennt, οὐ γάρ τι, u. ähnliche mehr; [[οὔτι]] μέλλων, Aesch. Ag. 281, öfter; [[οὔτι]] τοῦτο θαῦμ' [[ἐμοί]], Soph. Phil. 408; ἡγοῦμαι γὰρ αὐτοὺς [[οὔτι]] διαπράξεσθαι ὃ ἐβουλήθήσαν, Plat. Prot. 317 a; [[οὔτι]] μὲν δή, doch nicht, Theaet. 186 e u. sonst; aber das masc. selten in Prosa, Ath. III, 148 f. – Ἡ [[οὔτις]], ιδος, ein Schluß der Stoiker, D. L. 7, 44. 82. neutr. von [[οὔτις]], s. oben.

}}

{{ls

|lstext='''οὔτι''': που, ἢ [[κάλλιον]] οὐ τί που, [[οὔτι]] που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]], «[[οὐδαμῶς]] οὗτός ἐστιν ὁ [[Ἀπόλλων]]» (Σχόλ.), Πινδ. Π. 4. 155· ὡς τὸ οὐ [[δήπου]], οὔ τι που δοῦναι νοεῖς; Σοφ. Φιλ. 1233, Ἀριστοφ. Βάτρ. 522, κτλ.· ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις [[ἐνίοτε]] οὔτιπου, ὡς μία [[λέξις]].

}}

{{Autenrieth