LSJ

παρίστημι: Difference between revisions

Page Discussion

παρίστημι (view source)

Revision as of 07:45, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1"
m (Text replacement - "l’" to "l'")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0523.png Seite 523]] (s. [[ἵστημι]]), [[danebenstellen]], auf die Seite, τοὺς ἱππέας διελὼν ἐφ' ἑκάτερα παρέστησε τοῖς κέρασι, Pol. 3, 72, 9; δελφῖνά μοι παράστησον, Luc. D. mar. 6, 2; a. Sp., wie N. T.; παραστήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν φυλάττειν τὰ ξύλα, Dem. 49, 35; auch ὅπλα, 18, 175, geben; auch danebenstellen und vergleichen, Isocr. 12, 40; – vor Gericht stellen, N. T. – Dazu gehört bei Sp. das perf. παρέστακα, z. B. φόβον καὶ ἀπορίαν παρεστακώς, Pol. 3, 94, 7; öfter S. Emp. – Häufiger im med. u. den intrans. tempp. des act., sich danebenstellen, danebenstehen, anwesend sein, τινί, Il. 7, 467 u. sonst; Hom. oft [[ἄγχι]] [[παραστάς]], gewöhnlich den Vers schließend; bes. von den Dienern, dem Gefolge, das einem Vornehmern ehrend zur Seite steht, [[ἀμφίπολος]] δ' ἄρα οἱ κεδνὴ [[ἑκάτερθε]] παρέστη, Od. 1, 335. 8, 218. 18, 183 u. sonst; παρίσταται, Aesch. Spt. 469; παρεστώς, Eum. 65 u. öfter, wie Soph. u. in Prosa überall. – Auch zum Schutz zur Seite stehen, beistehen, mit ἀμύνειν verbunden, Il. 15, 225. 21, 231; Soph. Ai. 92. 117; so Xen. Cyr. 5, 3, 19 u. Folgde. – Von. Ereignissen und Schicksalen,[[ nahe sein]], [[bevorstehen]], [[ἀλλά]] τοι [[ἤδη]] [[ἄγχι]] παρέστηκεν [[θάνατος]], schon steht dir der Tod nahe bevor, Il. 16, 853, vgl. Od. 24, 28; κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν, 9, 52. 16, 280. – Τὰ παρεστῶτα, die gegenwärtigen Dinge, Umstände, Aesch. Prom. 236 Ag. 1023 Soph. Phil. 724 u. öfter; παρέστηχ' ὡς ἔοικ' ἀγὼν [[μέγας]], Eur. Hec. 229; τὰς παρεστώσας τύχας, Or. 1024; Ar. Equ. 399; ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν [[λόγος]], Plat. Legg. XII, 962 d, wie τῇ νυνὶ παρεστώσῃ ξυμφορᾷ, Crito 43 b. – Im aor. liegt auch die Bewegung, [[hinzutreten]], τινί, zu Einem, sowohl um ihm beizustehen, als im feindlichen Sinne, um ihn anzugreifen, Il. 20, 472. 22, 371. 375 u. sonst; auch Einen antreten, um zu betteln, Od. 17, 450, δεῦρο, herzukommen, Il. 3, 405; vgl. noch Soph. Ai. 48 Trach. 745; auch auf Jemandes Seite treten, zu seiner Meinung übergehen, παραστῆναι εἰς γνώμην τινός, Her. 6, 99. Dah. absolut, [[sich unterwerfen]], sich ergeben, Her. 3, 13. 6, 65. 140; παραστῆναι τῷ πολέμῳ, dem Kriege unterliegen, Dem. – Von geistigen Eindrücken, Vorstellungen, Ansichten, machen, daß sie vor dem Geiste stehen, [[darlegen]], zeigen, beweisen, ὡς ἀμφότερα τεκμηρίοις παραστήσω, Lys. 12, 51; τὸ δεινὸν παραστῆσαι τοῖς ἀκούουσι, Dem. 21, 72; Sp., wie Ath. III, 110 f IV, 133 b u. öfter; Plut. mit folgdm accus. c. inf., Thes. 35; vgl. noch Plat. Rep. X, 600 b; δόξαν παρέστησε πᾶσι τὴν ἀληθῆ, Ep. VII, 335 d; u. ähnlich in den intrans. tempp., [[γνώμη]] τινὶ παρειστήκει, Andoc. 1, 54, wie [[δόξα]], Lys. 2, 22; u. pass., [[δόξα]] μοι παρεστάθη ναοὺς ἱκέσθαι δαιμόνων, Soph. O. R. 911; vgl. Plat. Phaed. 66 b. – Auch [[erregen]], veranlassen, von Leidenschaften, machen, daß sie bei Einem vorhanden sind, ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργήν, Dem. 21, 72; [[ψήφισμα]] [[δέος]] καὶ φόβον παριστάν, 23, 103; ἐλπίδας u. ä. öfter, wie Pol. [[θάρσος]], 3, 111, 7 u. sonst; παρίστατο πᾶσιν ὀργὴ καὶ [[δέος]], Plut. Timol. 9; vgl. Xen. Mem. 3, 7, 5. – Imperson. παρίσταταί μοι, es kommt mir bei, [[fällt mir ein]], Plat. Phaed. 58 e; εἰ δ' ἄρα σοι τοῦτο παρέστηκεν ὡς οὐχ οἷόν τε, Phaedr. 233 c; u. oft bei dem inf., wie Dem. 3, 1; so wohl Thuc. 4, 133, παρεστηκός, da es ihnen einfiel, Schol. aber ἐξεγένετο αὐτοῖς. – Ἐκ τοῦ παρισταμένου λέγειν, sagen, was Einem gerade einfällt, Plut. Dem. 9; auch τὸ παριστάμενον ἐλευθέρως λέγειν, Luc. Contempl. 13. – Aber ψυχῇ, θυμῷ παραστῆναι, z. B. πρὸς τὸν κίνδυνον, ist = gefaßt sein, Festigkeit oder Muth gewonnen haben, D. Sic. 17, 43. 99; vgl. damit Pol. 11, 12, 2, εἰς τοιαύτην ὁρμὴν καὶ προθυμίαν παρέστη τὸ [[πλῆθος]], u. 10, 11, 8, dagegen παρεστηκέναι τῶν φρενῶν ist = von Sinnen gekommen sein, 18, 36, 6, vgl. παρεστὼς τῇ διανοίᾳ, 14, 5, 7 u. öfter. – Das med. auch in trans. Bedeutung, neben sich stellen, auf seine Seite bringen, sich unterwerfen. παρίστασαι βίᾳ, Soph. O. C. 920; unterjochen, erobern, Her. 3, 45. 155. 8, 80; mit folgendem ὥςτε, 4, 136; Thuc. 1, 124; Ὄλυνθον παραστήσεται, Dem. 1, 18; zwingen wozu, τοὺς οἰκοῦντας παρεστήσατο εἰς χαλεπήν τινα φορὰν δασ μοῦ, Plat. Legg. IV, 706 a; auch in Güte für sich gewinnen, τοὺς νικῶντας παραστήσεσθαι ἤλπισαν, Andoc. 3, 27; Plut. Lys. 14; nach Strab. X, 484 heißen bei den Kretern παρασταθέντες οἱ ἁρπασθέντες παῖδες; – neben sich hinstellen, Xen. An. 6, 4, 22; dah. neben sich auftreten lassen, vgl. [[παρέρχομαι]], [[παιδία]] παραστήσεται καὶ τούτοις αὑτὸν ἐξαιτήσεται, Dem. 21, 99; vgl. παραστήσασθαί τινα μάρτυρα πρὸς τοὺς πολλούς, Luc. Nigr. 6; u. so oft bei den Rednern. Auch ἵνα παραστησώμεθ' αὐτὸν εἰς κρίσιν, Plat. Rep. VIII, 555 b; und wie das act. von geistigen Eindrücken, ταύτην αὐτῷ παρεστήσαντο τὴν ἔννοιαν, Pol. 24, 8, 4; auch = bewegen wozu, βουλόμενος παραστήσασθαι τοὺς ἀκούοντας εἰς τὸ [[μᾶλλον]] αὐτῷ συναγανακτεῖν, 2, 59, 5, wie παρεστήσατο τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῴ Πέρσῃ, 29, 2, 5.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0523.png Seite 523]] (s. [[ἵστημι]]), [[danebenstellen]], auf die Seite, τοὺς ἱππέας διελὼν ἐφ' ἑκάτερα παρέστησε τοῖς κέρασι, Pol. 3, 72, 9; δελφῖνά μοι παράστησον, Luc. D. mar. 6, 2; a. Sp., wie N. T.; παραστήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν φυλάττειν τὰ ξύλα, Dem. 49, 35; auch ὅπλα, 18, 175, geben; auch danebenstellen und vergleichen, Isocr. 12, 40; – vor Gericht stellen, N. T. – Dazu gehört bei Sp. das perf. παρέστακα, z. B. φόβον καὶ ἀπορίαν παρεστακώς, Pol. 3, 94, 7; öfter S. Emp. – Häufiger im med. u. den intrans. tempp. des act., sich danebenstellen, danebenstehen, anwesend sein, τινί, Il. 7, 467 u. sonst; Hom. oft [[ἄγχι]] [[παραστάς]], gewöhnlich den Vers schließend; bes. von den Dienern, dem Gefolge, das einem Vornehmern ehrend zur Seite steht, [[ἀμφίπολος]] δ' ἄρα οἱ κεδνὴ [[ἑκάτερθε]] παρέστη, Od. 1, 335. 8, 218. 18, 183 u. sonst; παρίσταται, Aesch. Spt. 469; παρεστώς, Eum. 65 u. öfter, wie Soph. u. in Prosa überall. – Auch zum Schutz zur Seite stehen, beistehen, mit ἀμύνειν verbunden, Il. 15, 225. 21, 231; Soph. Ai. 92. 117; so Xen. Cyr. 5, 3, 19 u. Folgde. – Von. Ereignissen und Schicksalen,[[ nahe sein]], [[bevorstehen]], [[ἀλλά]] τοι [[ἤδη]] [[ἄγχι]] παρέστηκεν [[θάνατος]], schon steht dir der Tod nahe bevor, Il. 16, 853, vgl. Od. 24, 28; κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν, 9, 52. 16, 280. – Τὰ παρεστῶτα, die gegenwärtigen Dinge, Umstände, Aesch. Prom. 236 Ag. 1023 Soph. Phil. 724 u. öfter; παρέστηχ' ὡς ἔοικ' ἀγὼν [[μέγας]], Eur. Hec. 229; τὰς παρεστώσας τύχας, Or. 1024; Ar. Equ. 399; ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν [[λόγος]], Plat. Legg. XII, 962 d, wie τῇ νυνὶ παρεστώσῃ ξυμφορᾷ, Crito 43 b. – Im aor. liegt auch die Bewegung, [[hinzutreten]], τινί, zu Einem, sowohl um ihm beizustehen, als im feindlichen Sinne, um ihn anzugreifen, Il. 20, 472. 22, 371. 375 u. sonst; auch Einen antreten, um zu betteln, Od. 17, 450, δεῦρο, herzukommen, Il. 3, 405; vgl. noch Soph. Ai. 48 Trach. 745; auch auf Jemandes Seite treten, zu seiner Meinung übergehen, παραστῆναι εἰς γνώμην τινός, Her. 6, 99. Dah. absolut, [[sich unterwerfen]], sich ergeben, Her. 3, 13. 6, 65. 140; παραστῆναι τῷ πολέμῳ, dem Kriege unterliegen, Dem. – Von geistigen Eindrücken, Vorstellungen, Ansichten, machen, daß sie vor dem Geiste stehen, [[darlegen]], zeigen, beweisen, ὡς ἀμφότερα τεκμηρίοις παραστήσω, Lys. 12, 51; τὸ δεινὸν παραστῆσαι τοῖς ἀκούουσι, Dem. 21, 72; Sp., wie Ath. III, 110 f IV, 133 b u. öfter; Plut. mit folgdm accus. c. inf., Thes. 35; vgl. noch Plat. Rep. X, 600 b; δόξαν παρέστησε πᾶσι τὴν ἀληθῆ, Ep. VII, 335 d; u. ähnlich in den intrans. tempp., [[γνώμη]] τινὶ παρειστήκει, Andoc. 1, 54, wie [[δόξα]], Lys. 2, 22; u. pass., [[δόξα]] μοι παρεστάθη ναοὺς ἱκέσθαι δαιμόνων, Soph. O. R. 911; vgl. Plat. Phaed. 66 b. – Auch [[erregen]], veranlassen, von Leidenschaften, machen, daß sie bei Einem vorhanden sind, ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργήν, Dem. 21, 72; [[ψήφισμα]] [[δέος]] καὶ φόβον παριστάν, 23, 103; ἐλπίδας u. ä. öfter, wie Pol. [[θάρσος]], 3, 111, 7 u. sonst; παρίστατο πᾶσιν ὀργὴ καὶ [[δέος]], Plut. Timol. 9; vgl. Xen. Mem. 3, 7, 5. – Imperson. παρίσταταί μοι, es kommt mir bei, [[fällt mir ein]], Plat. Phaed. 58 e; εἰ δ' ἄρα σοι τοῦτο παρέστηκεν ὡς οὐχ οἷόν τε, Phaedr. 233 c; u. oft bei dem inf., wie Dem. 3, 1; so wohl Thuc. 4, 133, παρεστηκός, da es ihnen einfiel, Schol. aber ἐξεγένετο αὐτοῖς. – Ἐκ τοῦ παρισταμένου λέγειν, sagen, was Einem gerade einfällt, Plut. Dem. 9; auch τὸ παριστάμενον ἐλευθέρως λέγειν, Luc. Contempl. 13. – Aber ψυχῇ, θυμῷ παραστῆναι, z. B. πρὸς τὸν κίνδυνον, ist = gefaßt sein, Festigkeit oder Muth gewonnen haben, D. Sic. 17, 43. 99; vgl. damit Pol. 11, 12, 2, εἰς τοιαύτην ὁρμὴν καὶ προθυμίαν παρέστη τὸ [[πλῆθος]], u. 10, 11, 8, dagegen παρεστηκέναι τῶν φρενῶν ist = von Sinnen gekommen sein, 18, 36, 6, vgl. παρεστὼς τῇ διανοίᾳ, 14, 5, 7 u. öfter. – Das med. auch in trans. Bedeutung, neben sich stellen, auf seine Seite bringen, sich unterwerfen. παρίστασαι βίᾳ, Soph. O. C. 920; unterjochen, erobern, Her. 3, 45. 155. 8, 80; mit folgendem ὥςτε, 4, 136; Thuc. 1, 124; Ὄλυνθον παραστήσεται, Dem. 1, 18; zwingen wozu, τοὺς οἰκοῦντας παρεστήσατο εἰς χαλεπήν τινα φορὰν δασ μοῦ, Plat. Legg. IV, 706 a; auch in Güte für sich gewinnen, τοὺς νικῶντας παραστήσεσθαι ἤλπισαν, Andoc. 3, 27; Plut. Lys. 14; nach Strab. X, 484 heißen bei den Kretern παρασταθέντες οἱ ἁρπασθέντες παῖδες; – neben sich hinstellen, Xen. An. 6, 4, 22; dah. neben sich auftreten lassen, vgl. [[παρέρχομαι]], [[παιδία]] παραστήσεται καὶ τούτοις αὑτὸν ἐξαιτήσεται, Dem. 21, 99; vgl. παραστήσασθαί τινα μάρτυρα πρὸς τοὺς πολλούς, Luc. Nigr. 6; u. so oft bei den Rednern. Auch ἵνα παραστησώμεθ' αὐτὸν εἰς κρίσιν, Plat. Rep. VIII, 555 b; und wie das act. von geistigen Eindrücken, ταύτην αὐτῷ παρεστήσαντο τὴν ἔννοιαν, Pol. 24, 8, 4; auch = bewegen wozu, βουλόμενος παραστήσασθαι τοὺς ἀκούοντας εἰς τὸ [[μᾶλλον]] αὐτῷ συναγανακτεῖν, 2, 59, 5, wie παρεστήσατο τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῴ Πέρσῃ, 29, 2, 5.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> παραστήσω, <i>ao.</i> παρέστησα, <i>ao.2</i> [[παρέστηκα]], <i>au plur. avec sync. pf.</i> παρέσταμεν, παρέστατε;<br /><b>I.</b> <i>tr. (à tous les temps de l'Act., excepté l'ao.2)</i>;<br /><b>1</b> établir auprès;<br /><b>2</b> mettre à la disposition de : ἀνθρώπους Ἀρτεμίδι LUC offrir des victimes humaines à Artémis, propr. les placer près de l'autel d'Artémis ; <i>particul.</i> placer auprès comme appui, comme soutien ; soutenir, étayer : [[τι]] τεκμηρίοις LYS appuyer qch de preuves;<br /><b>3</b> mettre en regard, comparer;<br /><b>4</b> amener devant, mettre sous les yeux, faire voir, montrer : [[τί]] τινι qch à qqn;<br /><b>5</b> amener ; <i>fig.</i> mettre dans l'esprit ; inspirer, <i>acc. ou</i> inf.;<br /><b>6</b> faire déposer un liquide, <i>d'où</i> le rendre agréable;<br /><b>II.</b> <i>intr. (à l'ao.2</i> [[παρέστην]], <i>au pf.</i> [[παρέστηκα]] <i>et au pqp.</i> παρειστήκειν) <i>les sens se confondent avec ceux du Moy. intr. : v. ci-dessous</i>;<br /><i><b>Moy.</b></i> παρίσταμαι;<br /><b>A.</b> <i>tr. (aux temps suiv. : prés.</i> παρίσταμαι, <i>f.</i> παραστήσομαι, <i>ao.</i> παρεστησάμην);<br /><b>1</b> présenter en son nom, offrir pour son compte : ἱερεῖα XÉN des sacrifices ; παρίστασθαι μάρτυρας IS <i>ou simpl.</i> παρίστασθαι IS produire des témoins en sa faveur;<br /><b>2</b> mettre de son côté ; soumettre, subjuguer, acc.;<br /><b>3</b> mettre dans l'esprit de qqn ; mettre dans telle ou telle disposition, disposer : τινα [[ὥστε]], qqn à;<br /><b>B.</b> <i>intr. (à l'ao.2, au pf. et au pqp. Act. ; au prés. et à l'impf. Moy.)</i>;<br /><b>I.</b> se placer à côté, <i>d'où</i><br /><b>1</b> s'avancer auprès, s'approcher de, τινι;<br /><b>2</b> se tenir à côté pour aider et protéger ; assister, aider, τινι ; <i>avec idée d'hostilité</i> marcher contre, marcher pour attaquer;<br /><b>3</b> <i>à l'ao.2 Act.</i> passer du côté de : παραστῆναι [[εἰς]] γνώμην τινός HDT se soumettre à l'avis de qqn ; <i>en gén.</i> se soumettre, se livrer ; <i>avec un nom de chose pour suj.</i> approcher, avancer ; <i>en parl. d'événements</i> être proche, imminent ; <i>p. suite, à l'ao. et au pf.</i> être présent ; <i>fig.</i> παρ. [[τί]] τινι qch vient à l'esprit de qqn, il vient à l'esprit de qqn de, avec l'inf. ; τὸ παριστάμενον LUC <i>ou</i> τὸ παραστάν LUC ce qui vient à l'esprit de qqn, idée (subite), pensée : [[ἐκ]] [[τοῦ]] παρισταμένου λέγειν PLUT parler d'improvisation;<br /><b>II.</b> tenir bon, être de sang-froid.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ἵστημι]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''παρίστημι''': Α. μεταβατικὸν ἐνεργείας ἐν τῷ ἐνεστ., παρατ., μέλλ. καὶ ἀορ. α΄: μεταγεν. δέ τις πρκμ. παρέστακα εὕρηται ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐννοίας, Πολύβ. 3. 94, 7, πρβλ. Veich Gr. Verbs ἐν λ. [[ἵστημι]]. Ι. [[κάμνω]] τι νὰ σταθῇ, στήνω ἢ τοποθετῶ πλῃσίον, τοὺς ἱππέας διελθὼν ἐφ᾿ ἑκάτερον παρέστησε τὸ [[κέρας]] Πολύβ. 3. 72, 9, πρβλ. 113. 8· παραστήσας τὰ ὅπλα, παρουσιάσας, στήσας ἐνώπιον τὰ ὅπλα, Δημ. 286. 20· παραστήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν φυλάττειν, τοποθετήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν πλησίον [[ὅπως]] φυλάττῃ, διάφ. γραφ. παρὰ τῷ αὐτῷ 1194. 19. ΙΙ. παρουσιάζω ἐνώπιον τοῦ νοῦ, παρουσιάζω, [[παρέχω]], ὑπόθεσιν ... οὐχὶ τὴν οὖσαν παριστάντες ὁ αὐτ. 28. 9· τοῦτο παραστῆσαι τοὺς θεοὺς ὑμῖν, τοῦτο νὰ βάλωσιν εἰς τὴν καρδίαν σας, τοῦτο νὰ ἐμπνεύσωσιν ὑμῖν, ὁ αὐτ. 226. 3· τὸ δεινὸν π. τοῖς ἀκούουσιν ὁ αὐτ. 538. 3· π. ἐλπίδας, [[δέος]], αἰσχύνην ὁ αὐτ. 448. 9., 519. 20, κλ.· οὐ γὰρ ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργὴν ἀλλ᾿ ἡ [[ἀτιμία]] ὁ αὐτ. 537· 24· π. ὁ [[κίνδυνος]] διαλογισμόν, μὴ .. Αἰσχίν. 49. 32· οὕτω, π. τινὶ γνῶναι, [[παρέχω]] εἴς τινα εὐκαιρίαν νὰ γνωρίσῃ, ὁ αὐτ. 228. 4· π. τινὶ θαρρεῖν, [[παρέχω]], ἐμποιῶ θάρρος, πεποίθησιν, ὁ αὐτ. 24. 39· π. τινὶ ποιεῖν, [[ἐμβάλλω]] εἰς τὸν νοῦν τινος νά…, Παυσ. 9. 14, 6· [[ὡσαύτως]], π. τινὶ ὅτι ἢ ὡς ... Ξεν. Οἰκ. 13. 1, Πλάτ. Πολ. 600D· - ἐπὶ ποιητοῦ, [[παριστάνω]], [[περιγράφω]], Ἀθήν. 110F, 113Β. 2) [[κάμνω]] δῆλον, φανερόν, ἀποδεικνύω, τι πολλοῖς τεκμηρίοις Λυσ. 125. 1, πρβλ. Πράξ. Ἀποστ. κδ΄, 13. ΙΙΙ. θέτω τὸ ἓν πλησίον τοῦ ἄλλου, ἐπομένως [[συγκρίνω]], [[παραβάλλω]], Ἰσοκρ. 240Ε. IV. π. [[οἶνον]], ἴδε κατωτ. Β. V. 2. - Ἡ [[χρῆσις]] τῶν ἐνεργ. τούτων χρόνων ἀπαντᾷ παρὰ Πλάτ., ἀλλὰ γίνονται κοινοὶ πρῶτον παρὰ τοῖς Ρήτορσι. Β. Παθ., μετ᾿ ἀορ. β΄, πρκμ. καὶ ὑπερσ. ἐνεργ., ἀμεταβ. Ι. ἵσταμαι, πλησίον ἢ παραπλεύρως, θεῶν δὲ οἱ ἄγχι παρέστη Ἰλ. Ο. 442, πρβλ. 483, κτλ.· ἐπὶ θεραπόντων, [[ἀμφίπολος]] δ᾿ ἄρα οἱ κεδνὴ [[ἑκάτερθε]] παρέστη Ὀδ. Α. 335, πρβλ. Θ. 218., Σ. 183· ἐπὶ ἐπαίτου, Ρ. 450· ἐπὶ μαχητῶν, Ἰλ. Χ 371, κλ.· - συχν. ἐν τῇ μετοχ. [[παραστάς]], μετὰ ἐπιρρήμ., ὡς τὸ [[παρασταδόν]], εἶπε παραστὰς Μ. 60· [[οὖτα]] π. Υ. 472· οὕτω, παρασταθείς, [[ὅπερ]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει σχεδὸν ὡς τὸ παρὼν (ὅρα [[πάρειμι]] ἐν τέλ.) Εὐρ. Ὀρ. 365. 2) ἵσταμαι πλησίον, δηλ. βοηθῶ ἢ [[ὑπερασπίζω]], τινι Ἰλ. Κ. 279, κλ.· Τρωσὶ παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν Φ. 231, πρβλ. Ο. 255· Ὀδυσῆι π. ἠδ᾿ ἐπαρήγει Ψ. 783· οὕτω Ἠσ. Θ. 439, Ἡρόδ. 1. 87, Τραγ., κτλ.· π. - τινὶ χερσὶ Σοφ. Αἴ. 1384· βοηθοὶ π. Ξενοφ. Κύρ. 5. 3, 19· οὐ παρέστη οὐδ᾿ ἐβοήθησε Δημ. 1120. 26. ΙΙ. κατ᾿ ἐξοχὴν ἐν τοῖς παρῳχημ. χρόνοις, ἔχω ἐλθεῖ, Λατ. adsum, [[δεῦρο]] παρέστης Ἰλ. Γ. 405 [[νῆες]] δ᾿ ἐκ Λήμνοιο παρέστασαν, παρεγένοντο, Η, 467, κτλ. 2) ἐπὶ πολλῶν καὶ ποικίλων περιστάσεων, [[πάρειμι]], [[προσεγγίζω]], [[ἀλλά]] τοι ἤδη ἄγχι παρέστηκεν [[θάνατος]] Π. 853· κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν Ὀδ. Ι. 52, πρβλ. Π. 280· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. μέλλ., σοὶ ... παραστήσεσθαι ἔμελλεν μοῖρ᾿ ὀλοὴ Ω. 28· ἐάν του καιρὸς ἢ [[χρεία]] παραστῇ Δημ. 547. 16, πρβλ. 537. 7· - συχν. ἐν τῷ πρκμ., παρέστηχ᾿ ὡς ἔοικ᾿ ἀγὼν [[μέγας]] Εὐρ. Ἐκ. 229, πρβλ. Μήδ. 331· καὶ ἐν τῇ μετοχ., Λατ. praesens, τὸ [[χρῶμα]] τὸ παρεστηκὸς Ἀριστοφάν. Ἱππ. 399· ὁ νῦν π. ἡμῖν [[χρόνος]] Πλάτ. Νόμ. 962D· [[οὕτως]] ἐν τῷ Ἀττ. τύπῳ, παρεστώς, -ῶσα, -ὼς (οὐχὶ -ός), τῆς παρεστώσης νόσου Σοφ. Φιλ. 734· τοῦ π. θέρους [[αὐτόθι]] 1340· τὰς παρεστώσας τύχας Εὐρ. Ὀρ. 1024· τὰ παρεστῶτα, αἱ παροῦσαι περιστάσεις, τὰ παρόντα πράγματα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1053, Πρ 216· πρὸς τὸ παρεστὸς Ἀριστοφ. Ἰππ. 564· τὸ παριστάμενον Ξεν. Ἱππαρχικ. Μαγ 9, 1. ΙΙΙ. [[ἔρχομαι]] πρὸς τὸ [[μέρος]] τινός, [[μεταβαίνω]] εἰς τὴν μερίδα του, συμμερίζομαι τὴν γνώμην [[αὐτοῦ]], παραστῆναι εἰς γνώμην τινὸς Ἡρόδ. 6. 99· ἀπολ., [[ἔρχομαι]] εἰς συμφωνίαν, ὑποτάσσομαι, παραδίδομαι, ὁ αὐτ. 3. 13., 5. 65., 6. 140· οἱ πολέμιοι παραστήσονται 3. 155· [[ὡσαύτως]], παραστῆναι τῷ πολέμῳ, ὑποχωρῆσαι, Δημ. 597 ἐν τέλ., πρβλ. Ἐτυμολ. Μέγ. 653· 2· ἴδε κατωτ. C. II. IV. [[συμβαίνω]] εἴς τινα, τῷ δὴ λέγουσι. θωῦμα μέγιστον παραστῆναι Ἡρόδ. 1. 23˙ ἰδίως, [[ἔρχομαι]] εἰς τὸν νοῦν τινος, [[ἐπέρχομαι]] εἴς τινα, [[δόξα]] μοι παρεστάθη ναοὺς ἱκέσθαι Σοφ. Ο. Τ. 911˙ [[δόξα]] π. τινι [[ὥστε]]... Πλάτ. Φαίδων 66Β, πρβλ. Φαίδρ. 233C π. [[θαῦμα]], γνώμη Ἀνδοκ. 19, ἐν τέλ., 22. 40˙ [[ἔκπληξις]] παρέστη Θουκ. 8. 96˙ ― οὕτω κ. ἀπροσ., παρίσταταί μοι, μοὶ ἐπέρχεται, τῷ οὐ παραστήσεται ... βούλεσθαι τεθνάναι, εἰς ὃν δὲν θὰ ἐπέλθῃ ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀποθάνῃ, Ἡρόδ. 7. 46˙ ἑπομένου τοῦ ὡς ..., Θουκ. 4 61, 95, κτλ.˙ [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρ, Λυσ. 109. 9˙ οὐ παρίσταταί μοι ταὐτὰ γιγνώσκειν Δημ. 28. 1˙ ἢ μετ’ αἰτιατ. καὶ ἀπαρ., Λυσ. 162. 34, Πλάτ. Φαίδων 58Ε˙ ― οὕτω μετοχ., τὸ παριστάμενον, τὸ παραστάν, τὸ ἐπερχόμενον εἰς τὸν νοῦν τινος, [[σκέψις]], ἴδε Hemst. εἰς Λουκ. Χάρ. ἢ Ἐπισκ. 13˙ ἐκ τοῦ π. λέγειν, ἐκ τοῦ προχείρου ὁμιλῶ, Πλουτ. Δημόσθ. 9. V. [[συνέρχομαι]], συγκεντρῶ τὰς δυνάμεις μου, τῇ ψυχῇ παραστῆναι πρὸς τὸν κίνδυνον Διόδ. 17. 43, πρβλ. 99˙ π. πρὸς τὴν ἀπολογίαν Πλουτ. Ἀλκιβ. 19˙ πρβλ. [[παράστασις]] ΙΙ. 2. 2) μεταφορ., [[οἶνος]] παρίσταται, γίνεται [[καλός]], γίνεται [[κατάλληλος]] πρὸς πόσιν, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τό: ἐξίσταται, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 6. 14, 10, πρβλ. Διοσκ. 5. 16˙ (οὕτω ἐν τῷ ἐνεργ., ἡ [[πίσσα]] τὸν ... [[οἶνον]] παρίστησι [[ταχέως]] Πλούτ. 2. 676C). VI. ἀπολ., παρεστηκός. = παρόν, βουλόμενοι μὲν καὶ ἀεὶ παρεστηκὸς δὲ ῥᾷον Θουκ. 4. 133. Γ. Χρόνοι τινὲς τοῦ μέσου, ὁ ἐνεστ. καὶ παρατ. [[ἐνίοτε]], ὁ μέλλ. καὶ ἀόρ. α’ σχεδὸν ἀείποτε (περὶ ἐξαιρέσεων ἴδε ἀνωτ. Β. ΙΙ. 2, ΙΙΙ. IV) [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ μεταβατ. σημασίας. Ι. παρουσιάζω, τὸ φρονεῖν ἀλλοῖα παρίστατο Ἐμπεδ. 377, πρβλ. Παρμ. 147˙ παραστησάμενος δύο ἱερεῖα ἐθύετο τῷ Διὶ Ξεν. Ἀν. 6. 1, 22˙ [[ἰδίᾳ]] ἐν δικαστηρίῳ, τοὺς παῖδας παραστησάμενοι Λυσ. 161. 15˙ [[παιδία]] παραστήσεται (ἐπὶ τοῦ ἐνόχου), Δημ. 546. 20˙ [[ταῦτα]] παραστησάμενος ὁ αὐτ. 575. 11˙ μάρτυρας παρίστανται Ἰσαῖ 47. 39˙ κτλ.˙ παραστήσασθαί τινα, παρουσιάσει τινὰ ὡς μάρτυρα, ὁ αὐτ. 75. 27, Δημ. 915. 12, κτλ.˙ π. τινα εἰς κρίσιν Πλάτ. Πολ. 555Β. ΙΙ. [[φέρω]] τινὰ πρὸς τὸ [[μέρος]] μου, [[ὅθεν]], 1) [[φέρω]] πρὸς τὸ [[μέρος]] μου διὰ τῆς βίας, [[ἀναγκάζω]] εἰς συμβιβασμὸν ἢ συνεννόησιν, ἀέκοντας παραστήσασθαι Ἡρόδ. 8. 80˙ παρίστασθαί τινα βίᾳ Σοφ. Ο. Κ. 916˙ παραστήσασθαι πολιορκίᾳ Θουκ. 1. 98˙ πολιορκοῦντας π. ὁμολογίᾳ [[αὐτόθι]] 29˙ καὶ ἀπολ., π. τινα, π. πόλιν Ἡρόδ. 3. 45., 8. 10, Θουκ. 1. 124, κτλ.˙ [[ὡσαύτως]], π. τινας εἰς φορὰν δασμοῦ Πλάτ. Νόμ. 706Α. 2) ἑλκύω τινὰ πρὸς τὸ [[μέρος]] μου δεικνύων ἀγαθότητα, προσελκύω δι’ εὐφυοῦς τρόπου, παραστήσασθαι ἔθνη, πόλιν Θουκ. 4. 79, Δημ. 14. 11˙ ― ἴδε Β. ΙΙΙ. 3) [[καθόλου]], διαθέτω τινὰ [[ὑπὲρ]] τῶν ἰδίων μου πεποιθήσεων ἢ σκοπῶν, οὕτω παραστήσασθαί τινα [[ὥστε]] ..., οὕτω νὰ διαθέσῃ τίς τινα [[ὥστε]] ..., Ἡρόδ. 4. 136, Πολύβ. 3. 109, 9˙ ― διαθέτω ἢ [[πείθω]] τινά, [[πρός]] τι Πολύβ. 29. 2, 5˙ μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Χίωνος Ἐπιστ. 3. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 28.
|lstext='''παρίστημι''': Α. μεταβατικὸν ἐνεργείας ἐν τῷ ἐνεστ., παρατ., μέλλ. καὶ ἀορ. α΄: μεταγεν. δέ τις πρκμ. παρέστακα εὕρηται ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐννοίας, Πολύβ. 3. 94, 7, πρβλ. Veich Gr. Verbs ἐν λ. [[ἵστημι]]. Ι. [[κάμνω]] τι νὰ σταθῇ, στήνω ἢ τοποθετῶ πλῃσίον, τοὺς ἱππέας διελθὼν ἐφ᾿ ἑκάτερον παρέστησε τὸ [[κέρας]] Πολύβ. 3. 72, 9, πρβλ. 113. 8· παραστήσας τὰ ὅπλα, παρουσιάσας, στήσας ἐνώπιον τὰ ὅπλα, Δημ. 286. 20· παραστήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν φυλάττειν, τοποθετήσαντά τινα τῶν οἰκετῶν πλησίον [[ὅπως]] φυλάττῃ, διάφ. γραφ. παρὰ τῷ αὐτῷ 1194. 19. ΙΙ. παρουσιάζω ἐνώπιον τοῦ νοῦ, παρουσιάζω, [[παρέχω]], ὑπόθεσιν ... οὐχὶ τὴν οὖσαν παριστάντες ὁ αὐτ. 28. 9· τοῦτο παραστῆσαι τοὺς θεοὺς ὑμῖν, τοῦτο νὰ βάλωσιν εἰς τὴν καρδίαν σας, τοῦτο νὰ ἐμπνεύσωσιν ὑμῖν, ὁ αὐτ. 226. 3· τὸ δεινὸν π. τοῖς ἀκούουσιν ὁ αὐτ. 538. 3· π. ἐλπίδας, [[δέος]], αἰσχύνην ὁ αὐτ. 448. 9., 519. 20, κλ.· οὐ γὰρ ἡ πληγὴ παρέστησε τὴν ὀργὴν ἀλλ᾿ ἡ [[ἀτιμία]] ὁ αὐτ. 537· 24· π. ὁ [[κίνδυνος]] διαλογισμόν, μὴ .. Αἰσχίν. 49. 32· οὕτω, π. τινὶ γνῶναι, [[παρέχω]] εἴς τινα εὐκαιρίαν νὰ γνωρίσῃ, ὁ αὐτ. 228. 4· π. τινὶ θαρρεῖν, [[παρέχω]], ἐμποιῶ θάρρος, πεποίθησιν, ὁ αὐτ. 24. 39· π. τινὶ ποιεῖν, [[ἐμβάλλω]] εἰς τὸν νοῦν τινος νά…, Παυσ. 9. 14, 6· [[ὡσαύτως]], π. τινὶ ὅτι ἢ ὡς ... Ξεν. Οἰκ. 13. 1, Πλάτ. Πολ. 600D· - ἐπὶ ποιητοῦ, [[παριστάνω]], [[περιγράφω]], Ἀθήν. 110F, 113Β. 2) [[κάμνω]] δῆλον, φανερόν, ἀποδεικνύω, τι πολλοῖς τεκμηρίοις Λυσ. 125. 1, πρβλ. Πράξ. Ἀποστ. κδ΄, 13. ΙΙΙ. θέτω τὸ ἓν πλησίον τοῦ ἄλλου, ἐπομένως [[συγκρίνω]], [[παραβάλλω]], Ἰσοκρ. 240Ε. IV. π. [[οἶνον]], ἴδε κατωτ. Β. V. 2. - Ἡ [[χρῆσις]] τῶν ἐνεργ. τούτων χρόνων ἀπαντᾷ παρὰ Πλάτ., ἀλλὰ γίνονται κοινοὶ πρῶτον παρὰ τοῖς Ρήτορσι. Β. Παθ., μετ᾿ ἀορ. β΄, πρκμ. καὶ ὑπερσ. ἐνεργ., ἀμεταβ. Ι. ἵσταμαι, πλησίον ἢ παραπλεύρως, θεῶν δὲ οἱ ἄγχι παρέστη Ἰλ. Ο. 442, πρβλ. 483, κτλ.· ἐπὶ θεραπόντων, [[ἀμφίπολος]] δ᾿ ἄρα οἱ κεδνὴ [[ἑκάτερθε]] παρέστη Ὀδ. Α. 335, πρβλ. Θ. 218., Σ. 183· ἐπὶ ἐπαίτου, Ρ. 450· ἐπὶ μαχητῶν, Ἰλ. Χ 371, κλ.· - συχν. ἐν τῇ μετοχ. [[παραστάς]], μετὰ ἐπιρρήμ., ὡς τὸ [[παρασταδόν]], εἶπε παραστὰς Μ. 60· [[οὖτα]] π. Υ. 472· οὕτω, παρασταθείς, [[ὅπερ]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει σχεδὸν ὡς τὸ παρὼν (ὅρα [[πάρειμι]] ἐν τέλ.) Εὐρ. Ὀρ. 365. 2) ἵσταμαι πλησίον, δηλ. βοηθῶ ἢ [[ὑπερασπίζω]], τινι Ἰλ. Κ. 279, κλ.· Τρωσὶ παρεστάμεναι καὶ ἀμύνειν Φ. 231, πρβλ. Ο. 255· Ὀδυσῆι π. ἠδ᾿ ἐπαρήγει Ψ. 783· οὕτω Ἠσ. Θ. 439, Ἡρόδ. 1. 87, Τραγ., κτλ.· π. - τινὶ χερσὶ Σοφ. Αἴ. 1384· βοηθοὶ π. Ξενοφ. Κύρ. 5. 3, 19· οὐ παρέστη οὐδ᾿ ἐβοήθησε Δημ. 1120. 26. ΙΙ. κατ᾿ ἐξοχὴν ἐν τοῖς παρῳχημ. χρόνοις, ἔχω ἐλθεῖ, Λατ. adsum, [[δεῦρο]] παρέστης Ἰλ. Γ. 405 [[νῆες]] δ᾿ ἐκ Λήμνοιο παρέστασαν, παρεγένοντο, Η, 467, κτλ. 2) ἐπὶ πολλῶν καὶ ποικίλων περιστάσεων, [[πάρειμι]], [[προσεγγίζω]], [[ἀλλά]] τοι ἤδη ἄγχι παρέστηκεν [[θάνατος]] Π. 853· κακὴ Διὸς αἶσα παρέστη ἡμῖν Ὀδ. Ι. 52, πρβλ. Π. 280· [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσ. μέλλ., σοὶ ... παραστήσεσθαι ἔμελλεν μοῖρ᾿ ὀλοὴ Ω. 28· ἐάν του καιρὸς ἢ [[χρεία]] παραστῇ Δημ. 547. 16, πρβλ. 537. 7· - συχν. ἐν τῷ πρκμ., παρέστηχ᾿ ὡς ἔοικ᾿ ἀγὼν [[μέγας]] Εὐρ. Ἐκ. 229, πρβλ. Μήδ. 331· καὶ ἐν τῇ μετοχ., Λατ. praesens, τὸ [[χρῶμα]] τὸ παρεστηκὸς Ἀριστοφάν. Ἱππ. 399· ὁ νῦν π. ἡμῖν [[χρόνος]] Πλάτ. Νόμ. 962D· [[οὕτως]] ἐν τῷ Ἀττ. τύπῳ, παρεστώς, -ῶσα, -ὼς (οὐχὶ -ός), τῆς παρεστώσης νόσου Σοφ. Φιλ. 734· τοῦ π. θέρους [[αὐτόθι]] 1340· τὰς παρεστώσας τύχας Εὐρ. Ὀρ. 1024· τὰ παρεστῶτα, αἱ παροῦσαι περιστάσεις, τὰ παρόντα πράγματα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1053, Πρ 216· πρὸς τὸ παρεστὸς Ἀριστοφ. Ἰππ. 564· τὸ παριστάμενον Ξεν. Ἱππαρχικ. Μαγ 9, 1. ΙΙΙ. [[ἔρχομαι]] πρὸς τὸ [[μέρος]] τινός, [[μεταβαίνω]] εἰς τὴν μερίδα του, συμμερίζομαι τὴν γνώμην [[αὐτοῦ]], παραστῆναι εἰς γνώμην τινὸς Ἡρόδ. 6. 99· ἀπολ., [[ἔρχομαι]] εἰς συμφωνίαν, ὑποτάσσομαι, παραδίδομαι, ὁ αὐτ. 3. 13., 5. 65., 6. 140· οἱ πολέμιοι παραστήσονται 3. 155· [[ὡσαύτως]], παραστῆναι τῷ πολέμῳ, ὑποχωρῆσαι, Δημ. 597 ἐν τέλ., πρβλ. Ἐτυμολ. Μέγ. 653· 2· ἴδε κατωτ. C. II. IV. [[συμβαίνω]] εἴς τινα, τῷ δὴ λέγουσι. θωῦμα μέγιστον παραστῆναι Ἡρόδ. 1. 23˙ ἰδίως, [[ἔρχομαι]] εἰς τὸν νοῦν τινος, [[ἐπέρχομαι]] εἴς τινα, [[δόξα]] μοι παρεστάθη ναοὺς ἱκέσθαι Σοφ. Ο. Τ. 911˙ [[δόξα]] π. τινι [[ὥστε]]... Πλάτ. Φαίδων 66Β, πρβλ. Φαίδρ. 233C π. [[θαῦμα]], γνώμη Ἀνδοκ. 19, ἐν τέλ., 22. 40˙ [[ἔκπληξις]] παρέστη Θουκ. 8. 96˙ ― οὕτω κ. ἀπροσ., παρίσταταί μοι, μοὶ ἐπέρχεται, τῷ οὐ παραστήσεται ... βούλεσθαι τεθνάναι, εἰς ὃν δὲν θὰ ἐπέλθῃ ἡ ἐπιθυμία νὰ ἀποθάνῃ, Ἡρόδ. 7. 46˙ ἑπομένου τοῦ ὡς ..., Θουκ. 4 61, 95, κτλ.˙ [[ὡσαύτως]] μετ’ ἀπαρ, Λυσ. 109. 9˙ οὐ παρίσταταί μοι ταὐτὰ γιγνώσκειν Δημ. 28. 1˙ ἢ μετ’ αἰτιατ. καὶ ἀπαρ., Λυσ. 162. 34, Πλάτ. Φαίδων 58Ε˙ ― οὕτω μετοχ., τὸ παριστάμενον, τὸ παραστάν, τὸ ἐπερχόμενον εἰς τὸν νοῦν τινος, [[σκέψις]], ἴδε Hemst. εἰς Λουκ. Χάρ. ἢ Ἐπισκ. 13˙ ἐκ τοῦ π. λέγειν, ἐκ τοῦ προχείρου ὁμιλῶ, Πλουτ. Δημόσθ. 9. V. [[συνέρχομαι]], συγκεντρῶ τὰς δυνάμεις μου, τῇ ψυχῇ παραστῆναι πρὸς τὸν κίνδυνον Διόδ. 17. 43, πρβλ. 99˙ π. πρὸς τὴν ἀπολογίαν Πλουτ. Ἀλκιβ. 19˙ πρβλ. [[παράστασις]] ΙΙ. 2. 2) μεταφορ., [[οἶνος]] παρίσταται, γίνεται [[καλός]], γίνεται [[κατάλληλος]] πρὸς πόσιν, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τό: ἐξίσταται, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 6. 14, 10, πρβλ. Διοσκ. 5. 16˙ (οὕτω ἐν τῷ ἐνεργ., ἡ [[πίσσα]] τὸν ... [[οἶνον]] παρίστησι [[ταχέως]] Πλούτ. 2. 676C). VI. ἀπολ., παρεστηκός. = παρόν, βουλόμενοι μὲν καὶ ἀεὶ παρεστηκὸς δὲ ῥᾷον Θουκ. 4. 133. Γ. Χρόνοι τινὲς τοῦ μέσου, ὁ ἐνεστ. καὶ παρατ. [[ἐνίοτε]], ὁ μέλλ. καὶ ἀόρ. α’ σχεδὸν ἀείποτε (περὶ ἐξαιρέσεων ἴδε ἀνωτ. Β. ΙΙ. 2, ΙΙΙ. IV) [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ μεταβατ. σημασίας. Ι. παρουσιάζω, τὸ φρονεῖν ἀλλοῖα παρίστατο Ἐμπεδ. 377, πρβλ. Παρμ. 147˙ παραστησάμενος δύο ἱερεῖα ἐθύετο τῷ Διὶ Ξεν. Ἀν. 6. 1, 22˙ [[ἰδίᾳ]] ἐν δικαστηρίῳ, τοὺς παῖδας παραστησάμενοι Λυσ. 161. 15˙ [[παιδία]] παραστήσεται (ἐπὶ τοῦ ἐνόχου), Δημ. 546. 20˙ [[ταῦτα]] παραστησάμενος ὁ αὐτ. 575. 11˙ μάρτυρας παρίστανται Ἰσαῖ 47. 39˙ κτλ.˙ παραστήσασθαί τινα, παρουσιάσει τινὰ ὡς μάρτυρα, ὁ αὐτ. 75. 27, Δημ. 915. 12, κτλ.˙ π. τινα εἰς κρίσιν Πλάτ. Πολ. 555Β. ΙΙ. [[φέρω]] τινὰ πρὸς τὸ [[μέρος]] μου, [[ὅθεν]], 1) [[φέρω]] πρὸς τὸ [[μέρος]] μου διὰ τῆς βίας, [[ἀναγκάζω]] εἰς συμβιβασμὸν ἢ συνεννόησιν, ἀέκοντας παραστήσασθαι Ἡρόδ. 8. 80˙ παρίστασθαί τινα βίᾳ Σοφ. Ο. Κ. 916˙ παραστήσασθαι πολιορκίᾳ Θουκ. 1. 98˙ πολιορκοῦντας π. ὁμολογίᾳ [[αὐτόθι]] 29˙ καὶ ἀπολ., π. τινα, π. πόλιν Ἡρόδ. 3. 45., 8. 10, Θουκ. 1. 124, κτλ.˙ [[ὡσαύτως]], π. τινας εἰς φορὰν δασμοῦ Πλάτ. Νόμ. 706Α. 2) ἑλκύω τινὰ πρὸς τὸ [[μέρος]] μου δεικνύων ἀγαθότητα, προσελκύω δι’ εὐφυοῦς τρόπου, παραστήσασθαι ἔθνη, πόλιν Θουκ. 4. 79, Δημ. 14. 11˙ ― ἴδε Β. ΙΙΙ. 3) [[καθόλου]], διαθέτω τινὰ [[ὑπὲρ]] τῶν ἰδίων μου πεποιθήσεων ἢ σκοπῶν, οὕτω παραστήσασθαί τινα [[ὥστε]] ..., οὕτω νὰ διαθέσῃ τίς τινα [[ὥστε]] ..., Ἡρόδ. 4. 136, Πολύβ. 3. 109, 9˙ ― διαθέτω ἢ [[πείθω]] τινά, [[πρός]] τι Πολύβ. 29. 2, 5˙ μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Χίωνος Ἐπιστ. 3. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 28.
}}
{{bailly
|btext=<i>f.</i> παραστήσω, <i>ao.</i> παρέστησα, <i>ao.2</i> [[παρέστηκα]], <i>au plur. avec sync. pf.</i> παρέσταμεν, παρέστατε;<br /><b>I.</b> <i>tr. (à tous les temps de l'Act., excepté l'ao.2)</i>;<br /><b>1</b> établir auprès;<br /><b>2</b> mettre à la disposition de : ἀνθρώπους Ἀρτεμίδι LUC offrir des victimes humaines à Artémis, propr. les placer près de l'autel d'Artémis ; <i>particul.</i> placer auprès comme appui, comme soutien ; soutenir, étayer : [[τι]] τεκμηρίοις LYS appuyer qch de preuves;<br /><b>3</b> mettre en regard, comparer;<br /><b>4</b> amener devant, mettre sous les yeux, faire voir, montrer : [[τί]] τινι qch à qqn;<br /><b>5</b> amener ; <i>fig.</i> mettre dans l'esprit ; inspirer, <i>acc. ou</i> inf.;<br /><b>6</b> faire déposer un liquide, <i>d'où</i> le rendre agréable;<br /><b>II.</b> <i>intr. (à l'ao.2</i> [[παρέστην]], <i>au pf.</i> [[παρέστηκα]] <i>et au pqp.</i> παρειστήκειν) <i>les sens se confondent avec ceux du Moy. intr. : v. ci-dessous</i>;<br /><i><b>Moy.</b></i> παρίσταμαι;<br /><b>A.</b> <i>tr. (aux temps suiv. : prés.</i> παρίσταμαι, <i>f.</i> παραστήσομαι, <i>ao.</i> παρεστησάμην);<br /><b>1</b> présenter en son nom, offrir pour son compte : ἱερεῖα XÉN des sacrifices ; παρίστασθαι μάρτυρας IS <i>ou simpl.</i> παρίστασθαι IS produire des témoins en sa faveur;<br /><b>2</b> mettre de son côté ; soumettre, subjuguer, acc.;<br /><b>3</b> mettre dans l'esprit de qqn ; mettre dans telle ou telle disposition, disposer : τινα [[ὥστε]], qqn à;<br /><b>B.</b> <i>intr. (à l'ao.2, au pf. et au pqp. Act. ; au prés. et à l'impf. Moy.)</i>;<br /><b>I.</b> se placer à côté, <i>d'où</i><br /><b>1</b> s'avancer auprès, s'approcher de, τινι;<br /><b>2</b> se tenir à côté pour aider et protéger ; assister, aider, τινι ; <i>avec idée d'hostilité</i> marcher contre, marcher pour attaquer;<br /><b>3</b> <i>à l'ao.2 Act.</i> passer du côté de : παραστῆναι [[εἰς]] γνώμην τινός HDT se soumettre à l'avis de qqn ; <i>en gén.</i> se soumettre, se livrer ; <i>avec un nom de chose pour suj.</i> approcher, avancer ; <i>en parl. d'événements</i> être proche, imminent ; <i>p. suite, à l'ao. et au pf.</i> être présent ; <i>fig.</i> παρ. [[τί]] τινι qch vient à l'esprit de qqn, il vient à l'esprit de qqn de, avec l'inf. ; τὸ παριστάμενον LUC <i>ou</i> τὸ παραστάν LUC ce qui vient à l'esprit de qqn, idée (subite), pensée : [[ἐκ]] [[τοῦ]] παρισταμένου λέγειν PLUT parler d'improvisation;<br /><b>II.</b> tenir bon, être de sang-froid.<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ἵστημι]].
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2637820"