3,274,917
edits
σύντροφος: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> nourri <i>ou</i> élevé avec, <i>d'où</i><br /><b>1</b> <i>en parl. de pers.</i> qui vit avec, compagnon <i>ou</i> compagne de, τινι ; <i>en parl. d'animaux</i> qui vit avec, familier avec, τινι ; <i>abs., en parl. d'animaux</i> compagnon ; <i>avec un dat. de chose</i> [[σύντροφος]] τῂ φιλοσοφίᾳ καὶ πενίᾳ LUC nourri dans la philosophie et la pauvreté;<br /><b>2</b> <i>en parl. de choses</i> naturel, habituel ; τὰ ξύντροφα THC les maux <i>ou</i> les accidents ordinaires ; <i>avec un rég.</i> familier à, habituel à : τινι, τινος à qqn;<br /><b>II.</b> qui aide à nourrir ; qui aide à préserver, gén..<br />'''Étymologie:''' [[συντρέφω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>I.</b> nourri <i>ou</i> élevé avec, <i>d'où</i><br /><b>1</b> <i>en parl. de pers.</i> qui vit avec, compagnon <i>ou</i> compagne de, τινι ; <i>en parl. d'animaux</i> qui vit avec, familier avec, τινι ; <i>abs., en parl. d'animaux</i> compagnon ; <i>avec un dat. de chose</i> [[σύντροφος]] τῂ φιλοσοφίᾳ καὶ πενίᾳ LUC nourri dans la philosophie et la pauvreté;<br /><b>2</b> <i>en parl. de choses</i> naturel, habituel ; τὰ ξύντροφα THC les maux <i>ou</i> les accidents ordinaires ; <i>avec un rég.</i> familier à, habituel à : τινι, τινος à qqn;<br /><b>II.</b> qui aide à nourrir ; qui aide à préserver, gén..<br />'''Étymologie:''' [[συντρέφω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=σύντροφος -ον, Att. ook ξύντροφος [συντρέφω] samen met... voedend, met dat. en gen. obj.:; τοῖς ὕδασι σύντροφα τῶν ἐκ γῆς ἀναβλαστανόντων zaken die samen met water voeden wat uit de aarde omhoog schiet Plat. Lg. 845d; die medehoeder is van, met gen. obj.: τῆς ἀγέλης van de kudde Plat. Plt. 267e. samen (met...) grootgebracht, samen (met...) opgegroeid; met dat..; ἐόντες σύντροφοί τε ἐκείνῳ καὶ οἰκίης οὐ φλαυροτέρης die met hem mee opgegroeid waren en niet van mindere afkomst Hdt. 1.99.2; met gen..; τοῦ τετράρχου σύντροφος de jeugdvriend van de tetrarch NT Act. Ap. 13.1; subst..; τὸ σύντροφον καὶ τὸ καθ’ ἡλικίαν het samen opgroeien en het van vergelijkbare leeftijd zijn Aristot. EN 1161b34; uitbr. verwant. τὸ σύντροφον γένος het verwante geslacht Soph. Ai. 861. samenlevend (met); met dat..; εἰμὶ τοῖς φονεῦσι σ. ik leef samen met de moordenaars Soph. El. 1190; van dieren als huisdier gehouden:. κυνίδιον σύντροφον hondje als huisdier Plut. Aem. 10.7. overdr. van zaken vertrouwd, gebruikelijk:; τῇ Ἑλλάδι πενίη … αἰεί κοτε σύντροφός ἐστι armoede is van oudsher onlosmakelijk verbonden met Hellas Hdt. 7.102.1; van ziektes geregeld voorkomend, endemisch; ἄλλο τι … ἢ τῶν ξυντρόφων τι iets anders dan een van de gewone ziektes (over de pest) Thuc. 2.50.1; ook van ziekte; ἐκ παιδίου σ. van kinds af aan bij iemands constitutie horend Hp. Morb. Sacr. 13; uitbr. karakteristiek:; κτύπος φωτὸς σύντροφος ὡς τειρομένου geraas karakteristiek voor een gekweld mens Soph. Ph. 203; ook subst..; τὸ σύντροφον karakteristieke eigenschap Plat. Plt. 273b; passend:. οὐ … ἐστι ξύντροφον …, ἀλλὰ πολέμιον niet passend, maar vijandig Hp. Vict. 66. van pers. gewend aan, met dat.:; πενίᾳ aan armoede Luc. 8.12; met dezelfde gewoontes. Plat. Lg. 949c. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σύντροφος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[вместе воспитанный]], [[вместе выросший]] (τινι Her., Arph. и τινος Polyb., NT): παλαιᾷ σ. ἁμέρᾳ Soph. древний, старый;<br /><b class="num">2)</b> [[вместе живущий]] (τινι Her., Soph.);<br /><b class="num">3)</b> [[родственный]], [[родной]], [[близкий]] (τὸ [[γένος]] Soph.): ξύντροφον [[ὄμμα]] Soph. глаз (взор) близкого человека;<br /><b class="num">4)</b> [[воспитанный]], [[приученный]] (τινι и τινος Her. etc.): σ. γεγονὼς τόλμης Polyb. приученный к храбрости; σ. τῇ πενίᾳ Luc. выросший в нужде;<br /><b class="num">5)</b> [[внушенный сызмальства]], [[врожденный]] (εἰρήνης [[ἔρως]] Plut.);<br /><b class="num">6)</b> [[привычный]], [[обычный]]: τῇ Ἑλλάδι [[πενίη]] ἀεὶ σ. ἐστι Her. в Элладе бедность существовала всегда; [[κτύπος]] φωτὸς σ. τοῦ ὡς τειρομένου Soph. словно звук, свойственный страдающему человеку, т. е. как бы стон больного;<br /><b class="num">7)</b> [[вместе пасущий]] ([[τῇς]] ἀγέλης Plut.);<br /><b class="num">8)</b> [[прирученный]], [[ручной]] (θηρία Xen.; [[ὄρνις]] Plut.);<br /><b class="num">9)</b> [[совместно питающий]]: τοῖς [[ὕδασι]] ξύντροφα πνεύματα τῶν ἐκ γῆς ἀναβλαστανόντων Plat. ветры, которые, как и вода, питают то, что произрастает из земли;<br /><b class="num">10)</b> [[содействующий сохранению или поддержанию]] (ζωῆς Xen.). - см. тж. [[σύντροφον]]. | |||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
| Line 31: | Line 34: | ||
|lsmtext='''σύντροφος:''' -ον ([[συντρέφω]]),·<br /><b class="num">I. 1.</b> αυτός που έχει ανατραφεί μαζί με κάποιον άλλον, αναθρεμμένος, μεγαλωμένος μαζί, με δοτ., σε Ηρόδ., Αριστοφ.· [[συχνά]] λέγεται για οικόσιτα ζώα, σε Ηρόδ., Ξεν.· απόλ., τὸ σύντροφον [[γένος]], άνθρωποι που ανατράφηκαν μαζί μου, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> γενικά, αυτός που συζεί με κάποιον, στον ίδ.· σύντροφον [[ὄμμα]], [[μάτι]] ή [[παρουσία]] ενός συντρόφου, στον ίδ.· [[σύντροφος]] ὤν (ενν. <i>ἀνάγκαις</i>), αυτός που έχει εξοικειωθεί με τις δυσκολίες, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται για πράγματα, αυτός που έχει αναπτυχθεί μαζί με κάποιον, [[σύμφυτος]], [[έμφυτος]], [[φυσικός]], σε Σοφ.· <i>τὰ ξύντροφα</i>, καθημερινές δυστυχίες, σε Θουκ.· <i>σύντροφός τινι</i>, [[φυσικός]] ή [[συνήθης]] σε [[κάτι]]· τῇ Ἑλλάδι [[πενίη]] [[σύντροφος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> Ενεργ., αυτός που από κοινού ποιμαίνει ή διαφυλάσσει, συντηρεί, <i>τινος</i>, [[κάτι]], σε Ξεν. | |lsmtext='''σύντροφος:''' -ον ([[συντρέφω]]),·<br /><b class="num">I. 1.</b> αυτός που έχει ανατραφεί μαζί με κάποιον άλλον, αναθρεμμένος, μεγαλωμένος μαζί, με δοτ., σε Ηρόδ., Αριστοφ.· [[συχνά]] λέγεται για οικόσιτα ζώα, σε Ηρόδ., Ξεν.· απόλ., τὸ σύντροφον [[γένος]], άνθρωποι που ανατράφηκαν μαζί μου, σε Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> γενικά, αυτός που συζεί με κάποιον, στον ίδ.· σύντροφον [[ὄμμα]], [[μάτι]] ή [[παρουσία]] ενός συντρόφου, στον ίδ.· [[σύντροφος]] ὤν (ενν. <i>ἀνάγκαις</i>), αυτός που έχει εξοικειωθεί με τις δυσκολίες, σε Ευρ.<br /><b class="num">3.</b> λέγεται για πράγματα, αυτός που έχει αναπτυχθεί μαζί με κάποιον, [[σύμφυτος]], [[έμφυτος]], [[φυσικός]], σε Σοφ.· <i>τὰ ξύντροφα</i>, καθημερινές δυστυχίες, σε Θουκ.· <i>σύντροφός τινι</i>, [[φυσικός]] ή [[συνήθης]] σε [[κάτι]]· τῇ Ἑλλάδι [[πενίη]] [[σύντροφος]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> Ενεργ., αυτός που από κοινού ποιμαίνει ή διαφυλάσσει, συντηρεί, <i>τινος</i>, [[κάτι]], σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''σύντροφος''': -ον, ὁ [[ὁμοῦ]] ἀνατεθραμμένος μετά τινος, τινι Ἡρόδ. 1. 99· ὦ Κύπριδι... καὶ Χάρισι... ξύντροφε Διαλλαγὴ Ἀριστοφ. Ἀχ. 989· [[ὡσαύτως]] μετὰ γεν., ὁ [[ὁμοῦ]] μετά τινος ἀνατραφεὶς ὡς [[ἀδελφός]], οἱ μόθακες σ. Λακεδαιμονίων Φύλαρ. παρ’ Ἀθην. 271Ε· καὶ ἐν κωμικ. φράσει, τηγάνών τε σύντροφα... μειρακύλλια Εὔβουλ. ἐν «Ὀρθάνῃ» 1. 2, πρβλ. Πολύβ. 5. 9, 4, κτλ. ― συχν. ἐπὶ κατοικιδίων ζῴων, σ. αὐτοῖσι ἀνθρώποισι Ἡρόδ. 2. 65· τοῖς θηρίοις [[πόθος]] τῶν σ. Ξεν. Ἀπομν. 2. 3, 4· ἐστὶ [[λέων]] πρὸς τὰ σ. καὶ συνήθη [[λίαν]] [[φιλοπαίγμων]] Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 44, 2· σ. [[κυνίδιον]], [[ὄρνις]] Πλούτ., κλπ.· ― ἀπολ., τὸ σ. γένος, οἱ μετ’ ἐμοῦ ἀνατραφέντες, λέγει ὁ [[Αἴας]] περὶ τῶν Ἀθηναίων, Σοφ. Αἴ. 861· ὁ ἔχων ἕξεις ὁμοίας [[πρός]] τινα, Πλάτ. Νόμ. 949C· ― συχν. ἐν Ἐπιγραφαῖς, Ζωτίκῳ συντρόφῳ, τῷ θετῷ ἀδελφῷ, Συλλ. Ἐπιγραφ. 3109, πρβλ. 3142. 3., 3268, κ. ἀλλ., πρβλ. [[συντρόφη]]· ― τὸ σύντροφον = [[συντροφία]] Ι, 1, Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 8. 12, 4. 2) [[καθόλου]], ὁ μετά τινος συζῶν, τοῖς φονεῦσι Σοφ. Ἠλέκ. 1190· σ. [[ὄμμα]], τὸ [[ὄμμα]] ἢ ἡ [[παρουσία]] συντρόφου, ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 171· ὁ συνῳκειωμένος, ἐξῳκειωμένος, εἰθισμένος εἴς τι, σ. ὢν (ἐξυπακ. ἀνάγκαις) Εὐριπ. Ι. Τ. 1119· γυμνασίῳ Πλούτ. 2. 13 C· φιλοσοφίᾳ, πενίᾳ, κολακείᾳ Λουκ. Νιγρῖν. 12. 15· ― καὶ μετὰ γενικῆς, σ. τῆς τόλμης Πολύβ. 1. 74, 9· ἁρμονίης, μέθας Ἀνθ. Π. 6. 26, 423. 3) ἐπὶ πραγμάτων ὁ ἀναπτυχθεὶς μετά τινος, [[ἐγγενής]], [[φυσικός]], [[συνήθης]], [[νόσημα]] Ἱππ. π. Ἀέρ. 283· [[φάρμακον]] ὁ αὐτ. π. Ἀγμ. 770· [[οὐκέτι]] συντρόφοις ὀργαῖς [[ἔμπεδος]] Σοφ. Αἴ. 639· τὰ ξύντροφα, τὰ καθ’ ἡμέραν συμβαίνοντα κακά, Θουκ. 2. 50· τὸ τῆς φύσεως ξ., τὸ ἐν αὐτῇ ἐνυπάρχον, Πλάτ. Πολιτικ. 273Β· ― σ. τινι, φυσικὸς ἢ [[συνήθης]] εἴς τι, Ἱππ. π. Ἰατρεῖον 744· τῇ Ἑλλάδι πενίη ἀεὶ [[σύντροφος]] Ἡρόδ. 7. 102· μετὰ γενικ., [[κτύπος]] φωτὸς [[σύντροφος]] Σοφ. Φιλ. 203· ― Ἐπίρρ., συντρόφως ἔχειν τινὶ Ἱππ. π. Ἀγμ. 773. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ ἀπὸ κοινοῦ ποιμαίνων ἢ φυλάσσων, τῆς ἀγέλης Πλάτ. Πολιτ. 267Ε. 2) σ. ζωῆς, ὁ συντελῶν εἰς διατήρησιν τῆς ζωῆς, Ξενοφ. Ἀπομν. 4. 3, 8· ξ. τινί τινος, ὁ βοηθῶν τινα εἰς τὸ νὰ τρέφῃ τινά, Πλάτ. Νόμ. 845D. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||