πολεμοποιός: Difference between revisions
ἐπ' αὐτὸν ἐπενθρῴσκει πυρὶ καὶ στεροπαῖς ὁ Διὸς γενέτας, δειναὶ δ' ἅμ᾽ ἕπονται κῆρες ἀναπλάκητοι → the son of Zeus is springing upon him with fiery lightning, and with him come the dread unerring Fates
m (Text replacement - "(\]\]\]) ([a-zA-Z' ]+)(:\. )" to "$1 $2$3") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1, $3.<br") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui excite une guerre, auteur d'une guerre.<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[ποιέω]]. | |btext=ός, όν :<br />[[qui excite une guerre]], [[auteur d'une guerre]].<br />'''Étymologie:''' [[πόλεμος]], [[ποιέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 18:30, 8 January 2023
English (LSJ)
όν, making war, bellicose, π. ὁ τύραννος Arist.Pol.1313b28, cf. Plu.2.321f, Jul. ad Ath. 281b, etc.; π. ἵπποι Them.Or.24.307b; διαβολή ib.22.277c.
German (Pape)
[Seite 654] Krieg, Feindseligkeiten erregend, auch verfeindend, zu Feinden machend; Arist. pol. 5, 11, Plut. Popl. 21 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui excite une guerre, auteur d'une guerre.
Étymologie: πόλεμος, ποιέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολεμοποιός -όν [πόλεμος, ποιέω] oorlogszuchtig:. ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος de tiran voert ook een oorlogspolitiek Aristot. Pol. 1313b28.
Russian (Dvoretsky)
πολεμοποιός: возбуждающий войну, разжигающий вражду (τύραννος Arst.; στάσις Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
πολεμοποιός: -όν, ὁ ποιῶν, κινῶν πόλεμον, ὁ γινόμενος αἴτιος πολέμου, ἔστι δὲ πολεμοποιὸς ὁ Τύραννος Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 10, πρβλ. Πλούτ. 2. 311F, κτλ.
Greek Monolingual
-όν, Α
1. αυτός που υποκινεί πόλεμο, αίτιος πολέμου («ἔστι δὲ καὶ πολεμοποιὸς ὁ τύραννος», Αριστοτ.)
2. αυτός που διεγείρει έριδες («πολεμοποιὸς διαβολή», Θεμίστ.)
3. πολεμικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόλεμος + -ποιος].
Greek Monotonic
πολεμοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που ξεσηκώνει τον πόλεμο, σε Αριστ.
