ἐναίρω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''ἐναίρω''': [[ὡσαύτως]] ἐνναίρω ([[ἐνναίρειν]] βατράχους βλεμεαίνων, ἀρχαία διάφ. γρ. ἀντὶ ἅρπαξ ἐν βατράχοισιν ἀμείβεται) Βατραχομ. 275· ἀόρ. β΄ ἤνᾰρον Εὐριπ. Ἀνδρ. 1182, (κατ-) Σοφ. Ἀντιγ. 871· [[ὡσαύτως]] ἔνᾰρον, Πινδ. Ν. 10. 25, Εὐριπ. Ἱκ. 821· ἀπαρ. ἐναρεῖν (ἐξ-) Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 329· μεταγεν. ἀόρ α΄ ἔνηρα (κατ-) Ὀρφ. Ἀργ. 669. ― Μέσ., Ὅμ.: γ΄ ἑνικ. ἀορ. α΄ ἐνήρατο Ὅμ., Ἡσ. ― Παθ., ἴδε κατωτ. Ρῆμα ποιητικὸν ἐν χρήσει παρὰ τοῖς Τραγικοῖς, τὸ πλεῖστον ἐν λυρικοῖς χωρίοις, [[ἀποκτείνω]] ἐν μάχῃ, συχνὰ ἐν τῇ Ἰλ., ῥηΐτεροι γὰρ [[μᾶλλον]] Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε ἐναιρέμεν, [[μάλα]] ῥηΐτερον ἔσται τοῖς Ἀχαιοῖς ἐναίρειν ὑμᾶς, Ἰλ. Ω. 244· ― ἀλλ’ [[ὡσαύτως]], κατ’ [[οὔρεα]] θῆρας ἐναίρειν Φ. 485· θῆρα τόξοις ἐν. Σοφ. Φιλ. 956· τοὺς εὐγενεῖς γὰρ κἀγαθοὺς... φιλεῖ Ἄρης ἐναίρειν ὁ αὐτὸς Ἀποσπ. 649. ― Μέσ., πολὺ ὅμοιον τῷ ἐνεργ., Ἰδομενεὺς δ’ ἄρα Φαῖστον ἐνήρατο Ἰλ. Ε. 43, πρβλ. 59, Ζ. 32. Ὀδ. Ω. 424, Ἡσ. Θ. 317· Τρῶας ἐναιρόμενος Ἰλ. Π. 92· [[ἅπαξ]] ἐν Ὀδ. ἐπὶ πραγμ., [[φθείρω]], [[καταστρέφω]], [[μηκέτι]] νῦν [[χρόα]] καλὸν ἐναίρεο Τ. 263. ― Παθ., ἀδελφαῖς χερσὶν ἠναίροντ’ [[ἄγαν]]; (ἠναίρονθ’ ἅμα; Nauck.) Αἰσχύλ. Θήβ. 811· [[πόλις]] ἐναίρεται... σθένει Σοφ. Ο. Κ. 842. (Προδήλως παράγεται ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ [[ἔναρα]] καὶ [[ἐναρίζω]], πρβλ. [[καθαίρω]], [[καθαρός]]· ἀλλ’ ἡ [[σχέσις]] πρὸς τὸ [[ἔνεροι]], ἣν ὑπέδειξεν ὁ Βουττμ., δὲν φαίνεται πιθανή).

}}