τετράπτωτος

English (LSJ)

ον,

   A with four cases, Sch.D.T.p.231 H., Diom.p.309 K., Gloss.

German (Pape)

[Seite 1099] vier Casus habend, Gramm.

Greek (Liddell-Scott)

τετράπτωτος: -ον, ὁ ἔχων τέσσαρας πτώσεις, Χοιροβοσκ. τ. 1, σ. 14, 30, ἔκδ. Th. Caisford.