σαρκοτρόφος

Greek (Liddell-Scott)

σαρκοτρόφος: ὁ τρέφων τὴν σάρκα, προάγων ἢ παράγων σάρκα, Ideler Φυσ. 1. 208.

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
αυτός που προάγει ή παράγει τη σάρκα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σάρξ, σαρκός + -τρόφος (< τρέφω), πρβλ. ιχθυο-τρόφος, οινο-τρόφος].