αἰκέλιος

English (LSJ)

ον, poet. for ἀεικέλιος, Thgn. 1344, E.Andr.131 (lyr.).

Greek (Liddell-Scott)

αἰκέλιος: -ον, ποιητ. ἀντὶ τοῦ ἀεικέλιος, Θέογν. 1344, Εὐρ. Ἀνδρ. 131.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. ἀεικέλιος.