ἄθροισμα

English (LSJ)

τό,

   A that which is gathered, a gathering, ἀστῶν E.Or.874, cf. LXX 1 Ma.3.13; κυνῶν D.S.34.2.30.    2 process of aggregation, Pl.Tht.157b; aggregate, τέχνη ἄ. καταλήψεων Chrysipp.Stoic.2.23; ψυχὴ ἐννοιῶν καὶ προλήψεων ἄ. ib.2.228, cf. Gal.1.67; compound, Max. Tyr.40.5.    II in Epicur. philos., assemblage of atoms, Epicur. Fr.59, al.; esp. of the human organism, Id.Ep.1p.19U., al.

German (Pape)

[Seite 48] τό, Versammlung, λαοῦ Eur. Or. 872; Häufung, Masse, Plat. Theaet. 157 b.

Greek (Liddell-Scott)

ἄθροισμα: τὸ συναθροισθέν, συνάθροισις, λαοῦ, Εὐρ. Ὀρ. 874. 2) ἡ ἐνέργεια τῆς συναθροίσεως, Πλάτ. Θεαίτ. 157Β. ΙΙ. παρ’ Ἐπικούρ. τῷ φιλοσόφ. = ἡ συνδρομὴ τῶν ἀτόμων, Διογ. Λ. 8. 66.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
ce qui est rassemblé :
1 rassemblement, agglomération (de personnes, de peuples) ; assemblée de fidèles, église;
2 réunion, cohésion (de choses) ; dans la philo. épicurienne, concours des atomes.
Étymologie: ἀθροίζω.