Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
sēductor: ōris, m. seduco, I. B. 2.,
I a misleader, seducer (eccl. Lat.), Aug. Tract. in Johan. 29; id. in Psa. 63, 15; Vulg. 2 Johan. 7; cf.: seductor, πλάνος, ὰπατητής,> Gloss. Phil.
sēductŏr, ōris, m., séducteur : Eccl.
