sequior
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
sĕquĭor: us,
I comp. adj., v. secus init.
sĕquĭor,¹⁶ n. sĕquĭŭs (secus 1), moins bon, inférieur, de moindre qualité : Dig. 2, 15, 8, 11 ; Apul. M. 7, 8 ; 10, 23.
