locupletissime

ὁ γὰρ μανθάνων κιθαρίζειν κιθαρίζων μανθάνει κιθαρίζειν → he who is learning the harp, learns the harp by harping

Latin > French (Gaffiot 2016)

lŏcŭplētissĭmē, [inus. au positif], très richement : Spart. Hadr. 3 || [fig.] -letius Fronto Ep. ad M. Ant. 1, 3.