direptus
From LSJ
Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher
Latin > English (Lewis & Short)
dīreptus: a, um, Part., from diripio.
dīreptus: ūs, m. diripio,
I a plundering, Spart. Sever. 19.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) dīreptus, a, um, part. p. de diripio.
(2) dīreptŭs, dat. ŭī, m., c. direptio : Spart. Sev. 19, 6.
Latin > German (Georges)
dīreptus, Dat. uī, m. (diripio), das Plündern, praedonibus direptui esse, Spart. Sever. 19, 6.