προσβιβάζω

English (LSJ)

Att.fut.

   A -βιβῶ Ar.Av.426 (lyr.), S.Ichn.166, Pl.Phdr. 229e:—causal of προσβαίνω, cause to approach, bring near, π. ἑαυτὸν κινδύνοις expose . ., Longin.15.5.    b liken, make to resemble, τινά τινι Plu.Pomp.46.    2 metaph., bring over, persuade, εὖ προσβιβάζεις με Ar.Eq.35; τὸ τῇδε καὶ τὸ κεῖσε καὶ τὸ δεῦρο προσβιβᾷ λέγων Id.Av.426; τῷ λόγῳ προσβιβάζειν [τινάς] X.Mem.1.2.17, cf. Aeschin. 3.93, Plu.Cat.Mi.36:—Pass., προσβιβασθῆναι πρὸς τὴν ἀλήθειαν Luc.Philops.33.    II of things, add, ἐπὶ τούτοις τὸν κολοφῶνα Pl.Tht.153c, cf. Phld.Mus.p.73K.    2 π. κατὰ τὸ εἰκὸς ἕκαστον reduce it into accordance with probability, Pl.Phdr.229e; τἄλλα π. κατὰ γράμματα καὶ κατὰ συλλαβάς reduce to letters and syllables, Id.Cra.427c.    3 prove, Alex.Aphr.in Sens.49.9.

German (Pape)

[Seite 753] hinzu-, hinausgehen lassen, hinzuführen, hinausbringen; Ar. Av. 425, im fut. προσβιβᾷ; übertr., τῷ λόγῳ προσβιβάζειν τινά, Einen durch die Rede zu einem Gedanken od. zu einem Entschluß bringen, übh. anleiten, veranlassen, Equ. 35; προθυμήσομαι ἡμᾶς προσβιβάσαι, Plat. Men. 74 b; Phaedr. 229 e u. oft bei Sp., wie Plut. u. Luc., auch pass., Philops. 33.