προστήκομαι

English (LSJ)

Pass., with pf. προστέτηκα,

   A stick fast to, cling to, προστᾰκέντος ἰοῦ, of the poisoned robe clinging to Heracles, S.Tr. 833 (lyr.); ὕδρας προστετᾱκὼς φάσματι ib.836 (lyr.): metaph., to be given up to, engrossed by, πορισμῷ Plu.2.524d; τοῖς ἀνιαροῖς ib.600c; τέχνῃ Ael.VH3.31; τῷ Κριτίᾳ Philostr.VS2.1.14; δόξῃ Jul.Or.7.226a; ταῖς αἱρέσεσι Gal.8.657.