παλαιομάτωρ

English (LSJ)

[μᾱ], ορος, ἡ,

   A ancient mother, E.Supp.628 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 445] ορος, ἡ, v. l. von παλαιμάτωρ, bei Eur.

Greek (Liddell-Scott)

πᾰλαιομάτωρ: -ορος, ἡ, παλαιὰ μήτηρ. Εὐρ. Ἱκέτ. 628.

French (Bailly abrégé)

ορος (ἡ) :
mère antique.
Étymologie: παλαιός, μήτηρ.

Greek Monolingual

παλαιομάτωρ, -ορος, ἡ (Α)
αυτή που υπήρξε μητέρα σε παλαιούς χρόνους («ἰὼ Ζεῡ, τᾱς παλαιομάτορας παιδογόνε πόριος Ἰνάχου», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παλαιο- + -μᾶτωρ (< μήτηρ)].