οἰωνοσκόπος

Greek (Liddell-Scott)

οἰωνοσκόπος: ὁ, = οἰωνιστής, Εὐρ. Ἱκέτ. 500, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 371.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui observe le vol ou le cri des oiseaux ; augure.
Étymologie: οἰωνός, σκοπέω.

Greek Monotonic

οἰωνοσκόπος: ὁ, = οἰωνιστής, σε Ευρ.