Ἀρείφατος

English (LSJ)

Ep. Ἀρηΐφατος, ον, (cf. φόνος, πέφαται)

   A slain by Ares, i.e. slain in war, Il.19.31, etc.; ψυχαί [Heraclit.]136, cf. 24; φόνοι Ἀ. E.Supp.603 (lyr.).    2 later, = Ἄρειος, martial, Ἀ. ἀγών, λῆμα, A.Eu.913, Fr. 147; κόποι E.Rh.124.    3 slaying in war, ἀνέρες Orph.A.514.

Greek Monotonic

Ἀρείφᾰτος: [ᾰρ], Επικ. Ἀρηΐ-φατος, -ον (*φένω)·
I. αυτός που φονεύθηκε από τον Άρη, αυτός δηλ. που σκοτώθηκε στον πόλεμο, σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.
II. = Ἄρειος, σε Αισχύλ.