τσεκούρι

Greek Monolingual

και τσικούρι, το, Ν
πέλεκυς, μπαλτάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σεκούριον (< securis «τσεκούρι»), με τροπή του σ- σε τσ- (πρβλ. κό-τσ-υφας< κό-σσ-υφος)].