ἀποκλιτέον

English (LSJ)

A one must incline, πρός τι Arist.EN 1165a4.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποκλῐτέον: ῥηματ. ἐπίθ., δεῖ ἀποκλίνειν, πρός τι Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 2, 5.

Spanish (DGE)

hay que inclinarse a πρὸς ταῦτα ἀ. Arist.EN 1165^a4, πρὸς τὴν εἰρήνην Gr.Naz.M.35.1148C.