πεπαίνω

English (LSJ)

aor. ἐπέπᾱνα (v. infr. 2) :—Pass., fut. πεπανθήσομαι : aor. ἐπεπάνθην (v. infr.) : pf. inf.

   A πεπάνθαι Arist.Pr.925a13 : (πέπων) :— ripen, Hdt.1.193 ; ὀρχάτους ὀπωρινούς E.Fr.896 ; π. τὴν ὀπώραν, of the vine, bring its fruit to maturity or perfection, X.Oec.19.19, cf. Arist.Mir.846b1 ; [ἡ συκῆ] π. τέτταρας καρπούς Thphr.HP4.2.3; but [συκῆ] π. τὴν σάρκα τοῦ ὄρνιθος, by being boiled with it, Plu.2.697b : abs., διασκοπῶν ἥδομαι τὰς . . ἀμπέλους, εἰ πεπαίνουσιν ἤδη, i.e. if the grapes are ripening, Ar.Pax1163(lyr.) :—Pass., become ripe, Hdt.4.199, Ion Trag.57, Trag.Adesp.396, Gp.4.6.1, etc.    2 metaph., soften, assuage, πεπᾶναι ὀργήν Ar.V.646 ; χρόνος ὁ πάντα πεπαίνειν εἰωθώς Plu.2.102a ; ὀργὴ πεπανθήσεται X.Cyr.4.5.21 ; τὸ πεπανθὲν ἔρωτος τραῦμα AP12.80 (Mel.) ; of a person, ἢν πεπανθῇς E.Heracl. 159.    3 in Pass., of tumours, soften and suppurate, Hp.Epid.6.2.16 ; of illness generally, come to a head, mature, Id.Aph.2.40, Prog.12 ; μέχρι ἂν τῆς νούσου ἡ ἀκμὴ πεπανθῇ Id.Acut.38 ; also οὖρα πεπαινόμενα Id.Epid.1.3.    4 χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο grew warm, Theoc.2.140.