λικνίτης
English (LSJ)
[ϝῑ], ου, ὁ, god
A of the λίκνον, epith. of Dionysus, Orph.H.46.1, 52.3, Plu.2.365a:—fem. λικν-ῖτις, τροφή S.Ichn.269.
German (Pape)
[Seite 47] ὁ, Beiname des Bacchus, s. λικνοφόρος, Orph. H. 45. 53, vgl. Plut. Is. et Os. 35.