σέθεν

English (LSJ)

   A v. σύ. σεῖα· ἐδίωξα (Boeot.), Hsch. (Boeot. spelling of Σῆα, prob. aor. of σεύω). σειεύς, ὁ, v. σείσων. Σειληνικός, Σειληνός, Σειληνώδης, v. Σιλ-.

German (Pape)

[Seite 868] poet. gen. zu σύ = σοῦ, ist nie enklitisch, oft bei Hom., Pind. u. Tragg., z. B. Aesch. Spt. 28

Greek (Liddell-Scott)

σέθεν: ἴδε σύ, Ἡσύχ.

French (Bailly abrégé)

gén. épq. de σύ.