ἀβίοτος

English (LSJ)

ον,

   A making life unliveable, κατακονὰ ἀ. βίου, ἀ. βίου τύχα E.Hipp.821,868; βίοτος AP9.574 (v.l. κοὐ βίοτον).

German (Pape)

[Seite 3] βίοτος, Ep. ad. 653 (IX, 574), = ἀβίωτος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀβίοτος: -ον, ποιητ. = τῷ ἀβίωτος, κατακονά ἀβίοτος βίου, ἀβίοτος βίου τύχα, Εὐρ. Ἱππ. 821, 867, ἔνθα πρότερον ἀνεγινώσκετο ἀβίωτος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
c. ἀβίωτος.