ἀκαταφόρητος

English (LSJ)

ον,

   A not to be borne, Hsch. s.v. ἀνάρσιος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκαταφόρητος: -ον, «ἀνάρσιον, ἀβάστακτον, ἀκαταφόρητον, ἄδικον, ἀνάρμοστον», Ἡσύχ.