εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
εὐμενίδες, αἱ (Α)
1. (ενν. θεαί) ευμενείς θεές (Ερινύες)
2. τίτλος τραγωδίας του Αισχύλου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευμενής + κατάλ. -ίς / -ίδες. Χρησιμοποιήθηκε ευφημιστώς για τις Ερινύες].