jecur

ὁ ὑπεράπειρον ἔχων τῆς ἀγαθότητος τὸ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος → who possesses an infinite and inscrutable sea of goodness

Latin > French (Gaffiot 2016)

jĕcŭr,¹¹ cŏris, cĭnŏris et jŏcŭr, jŏcĭnŏris, -ĕris, n., foie : Cic. Nat. 1, 99 ; Liv. 8, 9 ; Plin. 10, 52