πολεμοτρόφος

Ἡρακλέους ὀργήν τιν' ἔχων → with a temper like Heracles', with a temper like Hercules'

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που υποθάλπει τον πόλεμο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόλεμος, + -τρόφος (< τρέφω)].