ἄπηκτος

English (LSJ)

ον,

   A not capable of being solidified, Arist.Mete.385b1, GA 735b30, HA520a8.    2 not solid, θεμέλια Sor.1.47.

German (Pape)

[Seite 290] = ἀπαγής, Arist. gen. anim. 2, 2.

Greek (Liddell-Scott)

ἄπηκτος: -ον, ὁ μὴ πηγνύμενος, ὁ μὴ γινόμενος πηκτός, ὁ ἀνεπίδεκτος στερεοποιήσεως, Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 8, 6, κ. ἐξ., πρβλ. π. Ζ. Γεν. 2. 2, 7, Ἱστ. Ζ. 3. 17, 1.

Spanish (DGE)

-ον
1 insolidificable ἀ. ὅσα μὴ ἔχει ὑγρότητα Arist.Mete.385^b1, ἀήρ Arist.GA 735^b30, πιμελή Arist.HA 520^a8, τὸ ὑγρόν Arist.Sens.438^a22.
2 que no es sólido θεμέλια Sor.34.23.

Greek Monolingual

κ. άπηχτος -η, -ο (Α ἄπηκτος, -ον)
αυτός που δεν έχει πήξει, μαλακός
νεοελλ.
φρ. «το μυαλό του είναι άπηχτο ακόμη» — δεν συμπεριφέρεται με ωριμότητα, παιδιαρίζει
αρχ.
εκείνος που δεν είναι δυνατόν να πήξει, να στερεοποιηθεί.