αφόρητος
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀφόρητος, -ον)
ανυπόφορος, αβάσταχτος
αρχ.
1. ακαταμάχητος
2. αφόρετος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + φορητός < φορώ (-έω) < φέρω.
-η, -ο (AM ἀφόρητος, -ον)
ανυπόφορος, αβάσταχτος
αρχ.
1. ακαταμάχητος
2. αφόρετος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + φορητός < φορώ (-έω) < φέρω.