τιτύσκομαι

English (LSJ)

Ep. Verb, used only in pres. and impf., combining the senses of the kindred Verbs τεύχω, τυγχάνω.    I like τεύχω, make, make ready, prepare, τιτύσκετο πῦρ Il.21.342; ὑπ' ὄχεσφι τιτύσκετο ἵππω he put two horses to the chariot, 8.41, 13.23:—later in Act. τιτύσκω, νίκαν Ἱέρωνι τιτύσκων B.5.49, cf. Antim.Fr.44, Arat.418, Lyc.1403, Max.279, Opp.H.2.99:—Pass., τιτύσκεται Aglaïas 25.    II more freq., try to hit (τυχεῖν), aim, shoot, τινος at a person, τινι with a thing, Μηριόνης δ' αὐτοῖο τιτύσκετο δουρί Il. 13.159; ἐγχείῃ δ' αὐτοῖο τιτύσκετο 21.582, cf. 3.80, 11.350, etc.: abs., βάλλε τιτυσκόμενος Od.22.118; τιτύσκεσθαι καθ' ὅμιλον Il.13.498,560; ἄντα τιτύσκεσθαι aim straight before one, at a mark right opposite, Od.21.421, 22.266; of one unlocking a door, ἄντα τιτυσκομένη 21.48; χερσὶ τιτυσκόμενος, of a boxer, Theoc.22.88: c. acc. cogn., φώριον ἀλλήλων βλέμμα τιτυσκόμεθα cast stolen glances at each other, AP5.220 (Paul. Sil.).    2 metaph., φρεσὶ τιτύσκεσθαι aim at a thing in mind, i.e. purpose, design, c. inf., Il.13.558; of the Phaeacian ships, ὄφρα σε τῇ πέμπωσι τιτυσκόμεναι φρεσὶ νῆες Od.8.556. (From τι-τυχ-σκ- or τι-τυκ-σκ-.)