θειόθεν

English (LSJ)

Adv., (cf. θεῖος (A) 1.4)

   A from the Emperor, Just.Nov.82.9.

Greek Monolingual

θειόθεν (Μ) [[[θείος]] (Ι)]
επίρρ. από τον αυτοκράτορα, ως εκπρόσωπο του θεού.