φλύαρος

English (LSJ)

[ῠ], ὁ,

   A silly talk, foolery, nonsense, τἄλλα πάντ' ἐστὶ φ. Ar.Nu.365 (anap.), cf. Men.541.2, Pl.Ax.365e, Plu.Cic.2, etc.: pl., fooleries, πολλῶν φλυάρων καὶ ταὧν ἀντάξια Stratt.27.    II tattler, babbler, Pl.Ax.369a, 1 Ep.Ti.5.13, Str.1.2.5, etc.: as Adj., ἡ φ. φιλοσοφία LXX 4 Ma.5.10; φ. λόγος D.H.Comp.26; φ. γλῶττα Alciphr.3.69: Comp. φλυαρότερος Arr.Epict.2.19.10. Adv. φλυάρως Sch.Ar.V. 855.