ηιατρ. σύνδεση τμημάτων σπασμένου οστού με μεταλλικό σύρμα.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀστέον / ὀστοῦν + -ρραφία < -ρράφος < ραφή < ράπτω), πρβλ. αρτηριο-ρραφία. Η λ. μαρτυρείται από το 1895 στον Ιούλιο Γαλβάνη].